بررسی و تاثیر حاشیه نشینی و اسکان غیر رسمی در شهرستان اسلامشهر با تاکید بر امنیت اجتماعی

امروزه حاشیه نشینی به بخشهایی از شهر اطلاق میشود که لزوما در حاشیه شهر قرار ندارند، بلکه از منظر ابعاد اقتصادی، اجتماعی،فرهنگی و سایر ابعاد زندگی شهری در حاشیه قرار گرفته اند. هدف از بررسی این تحقیق، بررسی جامعه شناختی سبک زندگی ساکنان سکونتگاه های غیررسمی شهرستان اسلامشهر می باشد.مقاله حاضر از نظر هدف یک پژوهش کاربردی است، که در برخی مناطق حاشیه نشین شهر اسلامشهر انجام شده است. استفاده از پرسشنامه به عنوان ابزار اصلی گرداوری داده ها استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شامل شهروندان و ساکنین شهر اسلامشهر می باشد و تعداد ۱۷ نفر به صورت هدفمند انتخاب شده اند. برای اولویت بندی سنجش روند حاشیه نشینی از روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی استفاده شد. با توجه به محاسبات انجام شده وزن نهایی هر یک از شاخص های مدل با روش FAHP محاسبه می شود. و در نهایت با روش ویکور فازی روند حاشیه نشینی در شهر مورد مطالعه مورد ارزیابی قرار خواهند گرفت.

Keywords:

حاشیه نشینی , اسکان غیر رسمی , جامعه شناسی اجتماعی , شهرستان اسلامشهر , روش AHP فازی