سیدعلی اکبر حسینی - دانشجوی دکترای تاریخ اسلام ، دانشکده انسانی ، دانشگاه آزاد واحد نور،مازندران،ایران

این تحقیق بررسی ساختار داستان آدم و حوا از آیه ۳۰تا ۴۰ سوره بقره، با رویکرد تحلیل گفتمان انتقادی می باشد. در این بررسی به سطح کلان (چارچوب فکری) نویسنده با استفاده از الگوی طرح واره ی متنی لباو- والتسکی (۱۹۷) باسرفصل های چکیده، تعیین موقعیت ،گره افکنی، گره گشایی، ارزیابی و موخره یا نتیجه گیری و نیز اخلاق پرداخته شده است .این مقاله با روش توصیفی تحلیلی وبا بهره گیری از منابع کتابخانه ای سعی دارد که الگوی فوق را در گفتمان دینی (داستان قرآنی ) بررسی کند نتایج حاصله نشان می دهد که قصه قرآنی با الگوی لباو والتسکی مطابقت دارد و عناصر ساختار گره و گره گشایی به کرار دیده می شود که نشان از فشردگی رخدادها می باشد و نیز عنصر دیگری بنام پیش بینی در این نوع داستان ها وجود دارد که بعنوان پیشنهاد می توان آن را برای داستان های قرآنی به این الگو اضافه کرد.

تحلیل گفتمان ، داستان قرآنی ، الگوی لباو- والتسکی ، داستانک .