بهروز محمودی

یک شهروند یک عضو رسمی یک شهر، ایالت یا کشور است. این دیدگاه، حقوق و مسئولیت هایی را به شهروند یاد آور می شود که در قانون پیش بینی و تدوین شده است. از نظر حقوقی، جامعه نیازمند وجود مقرراتی است که روابط تجاری، اموال، مالکیت، شهرسازی، سیاسی و حتی مسائل خانوادگی را در نظر گرفته و سامان دهد. از این رو از دید شهری موضوع حقوق شهروندی، روابط مردم شهر، حقوق و تکالیف آنان در برابر یکدیگر و اصول و هدفها و وظایف و روش انجام آن است. همچنین نحوه اداره امور شهر و کیفیت نظارت بر رشد هماهنگ شهر است که می توان بعنوان مهمترین اصولی بدانیم که منشعب از حقوق اساسی کشور است. شهرها در سراسر جهان به کانون اجتماعات انسانی بدل شده که حجم گسترده ای از مناسبات و ارتباطات بین افراد در آن شکل گرفته و به همین سبب لازم شده تا موازین دقیقی برای حفظ حقوق افراد و تعیین حد و مرز مناسبات انسانی در این زمینه تعریف شود. مدیریت شهری ملزم به حفظ کرامت شهروندان است و باید این واقعیت را در عمل ثابت کند. بی توجهی به عمران یک منطقه و تمرکز امکانات شهری در منطقه دیگر، بی توجهی به انتقادات شهروندان نسبت به همه یا بخشی از فرایند ارایه خدمات، پیش بینی نکردن ساز و کار لازم برای شنیدن انتقادات عمومی، بی توجهی به باورهای عموم در برگزاری برنامه های فرهنگی و استفاده از مدیران نالایق و ناکارآمد در اداره بخش های مختلف، همگی مصادیقی از تحقیر جایگاه شهروندان است. اما حقوق شهروندی جادهای یکسویه نیست که تنها به مقصد شهرداری و مطالبات مردم از آن ختم شود؛ شهروندان نیز تکالیفی دارند که رعایت آن برای داشتن شهری آباد و پیشرو ضروری است.

آموزش حقوق، تکالیف شهروندی، برنامه ریزی شهری