مریم سادات مشهدی - کارشناسی ارشد، آموزش و پرورش پیش از دبستان، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی

کودکان پیش از دبستان سرمایه های انسانی شمرده می شوند که نقش بسزایی در توسعه پایدار و پیشرفت هر کشور در آینده بر عهده دارند. (کروگ و سنتز، ۲۰۱۱). با توجه به اهمیت رشد همه جانبه کودکان، تحقیقات نشان می دهد، بیشتر مراقبت های ارائه شده از کودک در خانواده، کیفیت بالایی ندارند (باسوک" و همکاران، ۲۰۱۶). این تحقیقات بیان می کنند کودکانی که کیفیت پایین مراقبت در خانواده را تجربه می کنند، در مقایسه با کودکانی که در یک مرکز آموزشی با کیفیت بالا مبتنی بر مراقبت از کودک حضور دارند، دارای رشد شناختی و عاطفی اجتماعی پایین و دچار عدم آمادگی در مدرسه هستند (آبترا و همکاران، ۲۰۱۳). پژوهش حاضر از نوع تحقیقات توصیفی (غیر آزمایشی) و در طبقه تحقیق پس رویدار دی (علی - مقایسه ای) قرار گرفت. جامعه آماری این پژوهش مشتمل بر کلیه کودکان ۷-۹ ساله تهران بود. روش نمونه گیری این پژوهش به صورت نمونه گیری در دسترس انجام گردید. اندازه نمونه، حداقل ۲۶ نمونه در هر گروه تعیین شد. (با توجه به فرمول کوکران، کودکان ۷ ساله، ۸ ساله و ۹ ساله هرکدام به دو گروه بهره مند و فاقد بهره تقسیم شدند و در نهایت ۶ گروه ۲۶نفره تشکیل شد). سپس بعد از انتخاب نمونه، پرسشنامه های رشد هیجانی گرینسپن (۲۰۰۷)، رشد اجتماعی وایلند و رشد اخلاقی دکتر لطف آبادی (۱۳۹۰) توسط والدین کودکان و پرسشنامه ECERS (هارمز و کیلفورده. ۱۹۸۰) (مقیاس سنجش کیفیت مراکز آموزشی سال های اولیه کودکی که در مورد سنجش کیفیت فرایندی در مراکز مراقبت نگهداری و آموزش کودکان می باشد، توسط پژوهشگر تکمیل گردید.

آموزش های دوره پیش دبستانی، رشد هیجانی، رشد اجتماعی و رشد اخلاقی کودکان