معصومه محمد زاذه - دانشجوی کارشناسی ارشد باستان شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
حبیب شهبازی شیران - دانشیار گروه باستانشناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
سید مهدی حسینی نیا - دانش آموختە دکتری باستان شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

همزمان با حکومت سلاجقه در ایران و از قرون میانه اسلام، معماری و هنرهای وابسته به آن، خصوصا ساخت بناهای آرامگاهی رشد فزایندهای می یابد. در طی این دوره کمتر منطقه ای یافت می گردد که در آن یکی از انواع مقابر برجی شکل و یا مقابر چهارضلعی گنبددار با انواع طرحها و تزئینات مفصلشان، خودنمایی نکند. شهر کرمان از جمله مناطقی است که آثار با ارزشی را از دوران سلجوقی در خود جای داده که از جمله آن، می توان به بناهای آرامگاهی اشاره کرد. پژوهش حاضر به شیوه توصیفی – تحلیلی و بر اساس مطالعات کتابخانه ای و بررسی های میدانی، به بررسی و مطالعە آرامگاه های کرمان در دوران اسلامی پرداخته و در این راستا اهداف زیر را دنبال میکند۱) گونه شناسی و طبقه بندی بناهای آرامگاهی شهر کرمان۲) شناسایی شاخصه های بارز مشترک و اصول زیبایی شناختی در بناهای آرامگاهی کرمان۳) نقش مذهب در روند آرامگاه سازی در طی ادوار اسلامی در شهر کرمان مطالعات صورت گرفته نشان می دهد که مقابر شهر کرمان متعلق به سه دوره سلجوقی، صفوی و قاجار می باشند. بناهای آرامگاهی این شهر، در دوره سلجوقی شامل برج مقبره بوده و در طی دوره صفوی و قاجار بیشتر از پلان چهارضلعی گنبددار بهره برده شده است. این دسته از آثار معماری دارای مشترکات زیادی از نظر فرم و حجم کلی ساختمان، نوع و ساختار کلی سازه، تزئینات و مصالح مورد استفاده هستند

کرمان، بناهای آرامگاهی، دوره اسلامی، عناصر کالبدی، تزئینات