مدل بهینه طراحی محوطه توقفگاه هواپیما (اپیرون) فرودگاه

در حقیقت در فرایند طراحی بهینه محوطه توقفگاه هواپیماها یا ایپرون۱ در فرودگاه باید پاسخی برای مسائلی یافت که عمده ترین آنها عبارت اند از: مساحت، ابعاد و اندازه بهینه محوطه توقفگاه پایانه موجود و یا طراحی شده اعم از مسافری و باری؛ تعداد و ابعاد و همچنین نحوه آرایش گیتها۲ براساس انواع مختلف عملیات ورود و خروج و نحوه توقف هواپیماها؛ شبیه سازی و آرایش هواپیماها در محوطه توقفگاه موجود یا پیش بینی شده در مقاطع زمانی مختلف از روز در فرودگاه. به طور کلی در این تحقیق، ابتدا مدل ریاضی بهینه ای برای طرح و آرایش محوطه توقفگاه هواپیماها ارائه و سپس براساس مبانی نظری این مدل و به منظور دستیابی به شرایط واقعی طرح و لحاظ کردن مشخصه ها و متغیرهای تصادفی از جمله تقاضای وارده بر مجموعه عناصر سیستم و ارزیابی و آزمایش آن، مدل شبیه سازی طراحی این بخش از فرودگاه مطرح خواهد شد. نتایج حاصل از شبیه سازی رایانه ای مبتنی بر مدل ریاضی ارائه شده نشان دهنده این است که سیاستها و خط مشیهای مدیران فرودگاه و شرکتهای هوایی در قالب برنامه های زمان بندی پروازی، نوع کاربری گیتهای توقفگاه، ترکیب ناوگان هواپیمایی فرودگاه در طول دوره های طرح، شرایط عملیاتی و خدمات رسانی و ملاحظات اقتصادی تاثیر تعیین کننده ای در ساختار طراحی توقفگاههای هواپیما دارد. واژگان کلیدی : فرودگاه، توقفگاه (ایپرون)، بهینه سازی

Keywords:

Airpornt , Apron , Optimization , Design , فرودگاه , توقفگاه(اپیرون) , بهینه سازی