رضا کاظمی و بهزاد حامدی

این مقاله با توجه به نتایج پروژه تحقیقاتی تحت عنوان بهسازی سیستم تعلیق عقب پیکان ۱۶۰۰ تهیه شده است. هدف از انجام این پروژه، بهبود عملکرد دینامیکی یعنی راحتی سواری۱، پایداری و مانورپذیری۲، خودروی پیکان و با توجه به اعمال حداقل تغییرات بر روی تعلیق عقب خودروی مورد نظر است. سیستم تعلیق اولیه پیکان که در حال حاضر نیز در نمونه های تولیدی دیده می شود از یک اکسل صلب به همراه فنرهای تخت تشکیل شده است که پس از جایگزین کردن مکانیزم سه لینگی جدید با میله عرضی تحت عنوان میله پانهارد۳ به همراه فنرهای حلقوی۴، بهبود قابل توجهی را در عملکرد دینامیکی خودرو نشان داد. به منظور بررسی تاثیر تغییر پارامترهای سینماتیکی و دینامیکی خودرو مانند مرکز رول۵ و سختی رول۶ بر روی رفتار دینامیکی از مدلهای هفت و سه درجه آزادی به ترتیب برای بررسی سواری و مانورپذیری خودرو استفاده شده است. برای تائید نتایج حاصله از تحلیلهای انجام شده، آزمونهای حسی نیز صورت گرفت که نتایج به دست امده بهبود قابل توجهی را در عملکرد دینامیکی خودرو نشان می دهند.

-, -