اثر تغذیه گیاهی بر برخی صفات مرفولوژیک و میزان پروتئین گلرنگ تحت رژیم های مختلف آبیاری

Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 85

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_EJCP-6-3_010

تاریخ نمایه سازی: 22 اردیبهشت 1401

Abstract:

در این پژوهش اثر رژیم های آبیاری و تغذیه گیاهی در قالب کرت های خرد شده با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی بر روی گلرنگ در ۳ تکرار، در سال زراعی ۱۳۸۹ مورد بررسی قرار گرفت. فاکتورهای مورد مطالعه عبارت بودند از: رژیم آبیاری در ۳ سطح: آبیاری کامل، قطع آبیاری در مرحله رشد رویشی، قطع آبیاری در مرحله رشد زایشی به عنوان کرت های اصلی و ترکیبی از سطوح مختلف تغذیه گیاهی در ۷ سطح: شاهد، اوره، کود آلی هیومیکس، بیولوژیک (نیتروکسین و بیوسولفور)، تلفیقی: (اوره+هیومیکس+نیتروکسین) و (اوره+هیومیکس+ بیوسولفور)، به عنوان کرت‎های فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که بیش ترین ارتفاع بوته (۹۶/۶۹ سانتی متر) در تیمار تلفیقی اوره + هیومیکس + بیوسولفور در شرایط قطع آبیاری در مرحله رشد زایشی و کم ترین  میزان آن در شرایط قطع آبیاری در مرحله رشد رویشی و در تیمار کودی نیتروکسین دیده شد. بیش ترین و کم ترین میزان پروتئین دانه به ترتیب از تیمار قطع آبیاری در مرحله رشد زایشی و استفاده از بیوسلوفور (۴۱/۲۸ درصد) و کمترین مقدار آن در شرایط آبیاری کامل و استفاده از کود آلی هیومیکس (۰۱/۲۱ درصد) بدست آمد. تعداد شاخه فرعی، زیست توده و عملکرد دانه تحت تاثیر تغذیه گیاهی قرار گرفتند. بیش ترین میزان عملکرد دانه مقدار زیست توده از تیمار تلفیقی تیمار تلفیقی اوره+هیومیکس+ نیتروکسین و کمترین مقدار آن در تیمار شاهد بدست آمد. رژیم آبیاری اثر معنی داری بر میزان زیست توده و عملکرد دانه داشت، به طوری که بیش ترین و کم ترین میزان آن ها به ترتیب در رژیم آبیاری کامل و قطع آبیار، در مرحله رشد رویشی به دست آمد. به طورکلی تیمار کود تلفیقی (اوره+ هیومیکس+ بیوسولفور) در شرایط آبیاری مطلوب اثری مفیدتر بر گلرنگ داشت.

Authors

امید محسن نیا

دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه ارومیه

جلال جلیلیان

استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه ارومیه