علی عشایری - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران

سوره یوسف قران کریم مجالی بوده برای طرح دیدگاه های عشق و عرفان (عشق به معشوق ازلی). دیدار، فراق، درد دوری، عشق والدین به فرزند، عشق مجازی و حقیقی و... . همه در این قسمت از قرآن به خوبی بیان شده و مبیدی نیز در نوبت سوم کتاب خود مطالب را عمیقا بازگو کرده و با شاهد مثال های نظم و نثر به مخاطبان عرضه کرده است و در تعریف عشق مطالبی را آورده که از دید عرفانی قابل تامل است. او عاشق واقعی را طبق داستانی که از قرآن نقل می کند، در رسیدن از عشق زمینی به عشق الهی توانا می داند به شرطی که عاشق حقیقتا عاشق باشد و عشق به نهایت دل او رسیده باشد. یکی از اساسی ترین و محوری ترین بنیان های عرفان اسلامی عشق است؛ چراکه بدون عشق عرفان معنای خود را به کلی از دست خواهد داد. ازنظر عارفان و مفسران عرفانی چون میبدی، عشق موهبتی از طرف خداوند و دستاویز خوبی برای سالک طریق حق است که با مددگرفتن از آن بهتر می توان منازل عبودیت را پشت سر گذاشت. عشقی که مدنظر میبدی است همان عشق معنوی و حقیقی است که عاشق را به درجه والای انسانیت می رساند.

تفسیر عشق، عشق، سوره یوسف، کشف الاسرار