جهان سادات اسدی بیجائیه - گروه مشاوره، واحد ابهر، دانشگاه آزاد اسلامی، ابهر، ایران.
مجتبی امیری مجد - دانشیارگروه روان شناسی، واحد ابهر، دانشگاه آزاد اسلامی، ابهر، ایران
محمد قمری - دانشیار گروه مشاوره، واحد ابهر، دانشگاه آزاد اسلامی، ابهر، ایران.
قربان فتحی اقدم - استادیارگروه روانشناسی، واحدابهر، دانشگاه آزاد اسلامی، ابهر، ایران.

مقدمه: با توجه به افزایش جمعیت سالمندان ، مسائل مربوط به سلامت و کیفیت زندگی این گروه سنی وخیم تر از هر سنی دیگر است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مدل ۴ عاملی ذهن آگاهی بر رضایت از زندگی و تاب آوری زنان سالمند بود. روش کار: روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری بود. جامعه آماری شامل ۴۷۳ نفر از زنان سالمندی بود که در سال ۱۳۹۹ در آسایشگاه های سالمندان بهزیستی گیلان تحت توانبخشی و مراقبت بودند. نمونه ای با حجم ۳۰ نفر از بین آنها به شیوه هدفمند و با توجه به معیار های ورود و خروج انتخاب شد و به طور تصادفی در دو گروه ۱۵ نفری (گروه آزمایشی و گروه کنترل) دسته بندی شدند. برای گروه آزمایشی ۸ جلسه آموزش ذهن اگاهی (هر جلسه ۲ ساعت) بر اساس روش (Kabat-Zinn,) اجرا گردید و در مورد گروه کنترل مداخله ای انجام نشد. شرکت کنندگان دو گروه در مرحله پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری با استفاده از پرسشنامه های رضایت از زندگی ( ( Diener et al و تاب آوری ( Conner & Davidson ) ، مورد بررسی قرار گرفتند. برای تحلیل نتایج از روش تحلیل کوواریانس تک متغیری به وسیله نرم افزار تحلیل آماری SPSS نسخه ۲۰ استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیری نشان داد که مدل ۴ عاملی ذهن آگاهی باعث افزایش رضایت از زندگی و تاب آوری زنان سالمند گردید و این افزایش در دوره پیگیری ماندگار بود . نتیجه گیری : بنابراین میتوان از آموزش مدل ۴ عاملی ذهن آگاهی به عنوان یک الگوی کارآمد در مراکز سالمندان برای ارتقاء تاب آوری و رضایت از زندگی و ویژگیهای روان شناختی مثبت زنان سالمند استفاده نمود.

ذهن آگاهی، رضایت از زندگی ، تاب آوری، سالمند، زنان