فائزه باقرزاده غضبی - دانشجو روانشناسی گروه روانشناسی موسسه آموزش عالی خراسان-مشهد ایران

هدف: این تحقیق با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارتهای ارتباطی بر روابط رضایتمندی زناشویی در سال ۱۴۰۰ انجام شده است.روش این تحقیق، روش پیماشی می باشد و از ابزار پرسشنامه مهارت های ارتباطی کوئین دام و پرسشنامه رضایت زناشویی اینریچ برای گرد گردآوری داده ها استفاده شده است.جامعه آماری این تحقیق را شهروندان مشهدی ساکن در منطقه هشت تشکیل داده اند، که برای مشخص شدن دقیق جامعه آماری تحقیق حاضر، از بین نواحی سه گانه منطقه هشت شهر مشهد، ناحیه دو و سپس از این ناحیه نیز محله امام خمینی به عنوان جامعه آماری تحقیق حاضر انتخاب شده است که تعداد آن برابر با ۱۳,۲۷۰ نفر می باشد.از این بین تعداد ۴۰ نفر به عنوان حجم نمونه این پژوهش در نظر گرفته شده است. این گروه نمونه بصورت نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده اند. ه یافته ها: نتایج نشان می دهد همان طور که هدف اصلی این تحقیق بررسی تاثیر آموزش مهارتهای برقراری ارتباط بر روابط رضایت زناشویی زوجین شهر مشهد می باشد، لذا به استناد مقادیر به دست آمده از آزمون فرضیه تحقیق که با استفاده از آزمون یک نمونه ای نیز انجام شده است.مشاهده میشود میانگین روابط رضایت زناشویی ۳/۷۱ با انحراف استاندارد ۰/۶ میباشد و همچنین سطح معناداری حاصل معادل ۰/۰۰۰ میباشد که از ۰/۰۵ کوچکتر است.بنابراین با توجه به اینکه مقدار میانگین محاسبه شده برای روابط رضایت زناشویی ۳/۸ ازمقدار نظری ۳ بیشتر است نیز با توجه به مثبت بودن هر دو حد بالا و پائین، لذا میتوان چنین استنباط نمود که با اطمینان ۹۵ درصد فرضیه مورد نظر تایید و مورد قبول است. بنابراین آموزش مهارت های برقراری ارتباط تاثیر معنی داری بر روابط رضایت زناشویی زوجین شهر مشهد دارد.

آموزش مهارت های ارتباطی، رضایت زناشویی زوجین