اثربخشی بازی درمانی بر کاهش اضطراب اجتماعی کودکان نا بینا و کم بینا ۱۲-۹ ساله شهرستان اراک

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر بازی درمانی بر کاهش اضطراب اجتماعی کودکان کم بینا و نابینای ۱۲؛۹ ساله در شهرستان اراک بوده است. روش تحقیق آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون بوده که روی گروه آزمایشی و گروه گواه در بین کودکان نابینا و کم بینا انجام گرفته است. ابزار پژوهش شامل از بازی درمانی و پرسشنامه غربالگری اضطراب کودک مرتبط با اختلالات هیجانی و روش آماری مورد استفاده برای تجزیه و تحلیل داده ها تحلیل کوواریانس بوده است. نتایج آزمون تحلیل کواریانس نشان داد که بین میانگین نمرات پس آزمون اضطراب اجتماعی در دو گروه آزمایش و کنترل با کنترل نمرات پیشآزمون تفاوت معنیدار وجود دارد؛ بنابراین، یافته های این بررسی حاکی از آن بود که بازی درمانی کاهش نمرات اضطراب اجتماعی در کودکان دارای مشکلات بینایی را به همراه داشته است.

Keywords:

بازی درمانی , اضطراب اجتماعی , کودکان کم بینا , کودکان نابینا.