فریبا اسفندیاری درآباد - استادیار گروه جغرافیای طبیعی(ژئومورفولوژی) ،دانشگاه محقق اردبیلی،ایران
عطا غفاری گیلانده - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری ،دانشگاه محقق اردبیلی،ایران
خداداد لطفی - کارشناس ارشد جغرافیای طبیعی(ژئومورفولوژی)،دانشگاه محقق اردبیلی،ایران

وقوع زلزله­های شدید بشر را بر آن داشته است که در فکر تدوین یک برنامه­ی زیر بنایی برای کاهش خطرات و آسیب های ناشی از آن باشد. ویژگی های زمین ساخت کشور، زلزله را به عنوان یکی از مخرب ترین عوامل انهدام حیات انسانی مطرح نموده است. وجود سازندهای زمین شناسی، با مقاومت ناهمگن، استقرار شهر روی یک دشت آبرفتی با مقاومت کمتر نسبت به سنگ بستر ضخیم لایه، احاطه شدن توسط گسل­های متعدد و وقوع زلزله های تاریخی و باستانی مخرب فراوان، شرایط آسیب زایی در برابر نیروهای ارتعاشی حاصل از زلزله برای محدوده مورد مطالعه به وجود آورده است. در این تحقیق کاربرد مدل TOPSIS به عنوان یکی از فنون برجسته تصمیم چند معیاری(MCDM) در ارزیابی آسیب پذیری مد نظر بوده است. در این تحقیق آسیب پذیری شهر اردبیل، در  برابر خطر زلزله، از ناحیه پنج گسل  مهم پیرامون شهر، مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتبر اساس نتایج به دست آمده به طور میانگین ۶۹ هکتار از محدوده شهر در اثر زلزله ایجاد شده از ناحیه گسل های مورد بررسی دارای رتبه آسیب پذیری بسیار زیاد، ۴۰۸ هکتار از مساحت شهر به طور میانگین در محدوده­ی آسیب پذیری زیاد قرار خواهد داشت. در کل براساس بررسی های انجام گرفته، سناریوی گسل دویل بیشترین آسیب را برای منطقه به دنبال خواهد داشت و سناریوی گسل سرعین کمترین میزان آسیب را وارد خواهد کرد.

اردبیل, زلزله, گسل, آسیب پذیری, مدل TOPSIS