یاسر رضاپور میرصالح - عضو هیئت علمی دانشگاه اردکان
اکبر آقایانی چاوشی - علوم پزشکی بقیه الله
علی ملازمانی - علوم پزشکی بقیه الله
مصطفی صابری - علامه طباطبایی

این پژوهش با هدف طراحی و تعیین برخی از ویژگیهای روانسنجی مقیاس ایمان در رابطه زناشویی به منظور تهیه ابزاری برای سنجش نگرش مذهبی در رابطه زناشویی انجام شد. به این منظور، ۲۴۳ نفر به شیوه نمونه گیری خوشه ای از بین دانشجویان دانشگاه های استان تهران و همسران آنها انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بود از مقیاس ایمان در رابطه زناشویی که بر اساس مطالعات نظری و پژوهشی و مصاحبه با زوجین مذهبی موفق طراحی شد، پرسشنامه تقدس در ازدواج و مقیاس حضور خداوند در زندگی زناشویی ماهونی و همکاران (۱۹۹۹)، شاخص رضایت زناشویی هادسون (۱۹۹۲) و مقیاس مذهب گرایی اسلامی بهرامی احسان (۱۳۸۴). داده ها نیز با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی، ضریب همبستگی پیرسون و آزمون t گروه های مستقل تحلیل شد. در بررسی یافته ها، روایی محتوایی سوالات از نظر کارشناسان آگاه به موضوع و روایی صوری سوالات از نظر آزمودنیهای شرکت کننده در پژوهش در مرحله پایلوت مورد تایید قرار گرفت و ۱۹ گویه در این مرحله حذف شد. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد ۳۳ گویه باقیمانده از شش عامل الگوی عملی اعتقادی دینی، (عدم) تردید اعتقادی، اتکا به خداوند، حضور خداوند، ارزشگذاری مذهبی و مسئولیت پذیری دینی اشباع شده است. هم چنین نتایج نشان داد که ایمان در رابطه زناشویی دارای روایی همگرای معنی داری با نمره های پرسشنامه های تقدس در ازدواج، حضور خداوند در رابطه زناشویی، شاخص رضایت عمومی زناشویی، و مقیاس مذهب گرایی اسلامی بود (۰۰۱/۰>p). همبستگی نمره-های آزمودنیها در دوبار اجرای آزمون به فاصله زمانی یک هفته معنی دار بود (۸۵/۰=r) که نشان از پایایی بازآزمایی خوب مقیاس می داد (۰۰۱/۰>p). هم چنین ضریب آلفای کرونباخ کل سوالات استخراج شده ۹۴/۰= αبود. با توجه به این یافته ها می توان نتیجه گرفت که مقیاس ایمان در رابطه زناشویی، ابزاری با روایی و پایایی مناسب برای سنجش نگرش مذهبی به زندگی زناشویی در زوجین است.

ایمان در رابطه زناشویی, ویژگیهای روانسنجی ازدواج, مذهب