الحاق برنامه آموزش بهداشت جنسی در خدمات مراکز بهداشتی درمانی شهر تهران

تعداد ۱۶۰ زن در سن باروری استفاده کننده از خدمات تنظیم خانواده از ۱۴ مرکز بهداشتی درمانی شهر تهران به طور تصادفی در این مطالعه که یک مطالعه مداخله ای شاهد دار با هدف تدوین و ارزیابی برنامه آموزشی بهداشت جنسی است شرکت داده شدند. نیاز سنجی اولیه از نیازهای بهداشت جنسی و همچنین تدوین متن مناسب و تهیه پرسشنامه تحقیق برای چنین آموزش هایی با انجام یک مطالعه کیفی به روش بحث گروهی متمرکز انجام شد. مداخله آموزشی انجام شده شامل کارگاه سه روزه برای تعلیم کارکنان مراکز یاد شده به عنوان آموزش دهندگان و ارائه کنندگان اصلی خدمت بود. مداخله آموزشی برای گروه هدف مطالعه توسط همین کارکنان به صورت سه کلاس یک ساعته در سه هفته متوالی به انجام رسید. پرسشنامه تحقیق قبل و ۶ هفته بعد از اتمام مداخله آموزشی توسط شرکت کنندگان در مطالعه تکمیل شد. تحلیل داده ها هیچ تفاوت معنی داری را بین خصوصیات جمعیت شناختی گروه هدف با جمعیت شهر تهران نشان نداد. این برنامه توانست تغییر معنی داری را از نظر آماری در میزان آگاهی (میانه نمره آگاهی از ۰۲/۷ به ۵۲/۱۳ در گروه مورد مداخله و از ۳۸/۶ به ۹/۶ در گروه شاهد تغییر یافت) و نگرش (میانگین نمره نگرش از ۳۵/۸۸ در گروه مورد مداخله به ۹۸/۹۸ افزایش و در گروه شاهد از ۸۰/۸۹ به ۷۶/۸۸ کاهش یافت) به وجود آورد. همچنین در قصد برای تغییر رفتار و نیز در برخی رفتارهای مورد مطالعه نیز تغییرات معنی داری به وجود آمد. این مطالعه نشان داد که با در نظر گرفتن حساسیت های فرهنگی و دینی و نیز با شناخت نظام بهداشتی و توجه به محدودیت های قانونی و اجرائی می توان برنامه ای موثر برای ارتقاء آموزش بهداشت جنسی طراحی و به اجرا درآورد.

Keywords:

Sexuality , Sex education , Iran , Behavior , Attitude , Knowledge , امور جنسی , آموزش جنسی , ایران , رفتار , نگرش , آگاهی , بهداشت جنسی