اسماعیل بلالی - بوعلی سینا همدان
جمال خان محمدی - شهید بهشتی
مجتبی هوشمندی یاور - بوعلی سینا همدان

این پژوهش به بررسی عوامل خانوادگی موثر بر فرار دختران از خانه پرداخته است. جامعه آماری این پژوهش، دختران فراری و عادی شهر همدان در سال ۱۳۹۰، و تعداد نمونه ۶۰ نفر متشکل از ۳۰ دختر فراری و ۳۰ دختر غیرفراری بوده که با روش نمونه­گیری در دسترس از مرکز بهزیستی شهر همدان بررسی و تحلیل شده­ است. گردآوری اطلاعات از طریق پرسشنامه و مصاحبه انجام گرفته است بدین صورت که داده­ها از طریق دو پرسشنامه جداگانه در دو مرحله از دختران فراری و غیر فراری تکمیل گردیده است. یافته­ها نشان می­دهد که عوامل خانوادگی در ایجاد زمینه­های فرار دختران از خانه نقش بسزایی ایفا می­کند. در این زمینه   می­توان گفت که دختران فراری از نظر خانوادگی به علت نفاق، ناسازگری، اعتیاد والدین، تشنج در محیط خانوادگی، طرد و تحقیر، کمبود محبت، سبک تربیتی نادرست، از هم­گسیختگی خانواده، عدم مراقبت و بی­توجهی والدین و سرپرستان نسبت به دختران، ترس از تنبیه و پایگاه اجتماعی نامناسب به فرار از خانه اقدام کرده­اند.

دختران خانه گریز, دختران عادی, عوامل خانوادگی خانه گریزی