نسرین فرزانه
احمد گلچین
کاظم هاشمی مجد

اثر سطوح مختلف نیتروژن (۱۰۰، ۲۰۰، ۳۰۰ و ۴۰۰ میلی گرم در لیتر) و پتاسیم (۱۲۵، ۲۵۰ و ۳۷۵ میلی گرم در لیتر) بر عملکرد و غلظت نیتروژن و پتاسیم برگ گوجه فرنگی در محیط کشت پرلیت به صورت یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با سه تکرار بررسی شد. بیشترین عملکرد میوه از مصرف ۲۰۰ میلی گرم در لیتر نیتروژن به دست آمد. سطوح بالاتر نیتروژن باعث کاهش عملکرد گردید. با افزایش غلظت نیتروژن محلول غذایی، غلظت نیتروژن برگ به طور معنی داری افزایش، ولی غلظت پتاسیم برگ کاهش یافت. سطوح مختلف پتاسیم بر عملکرد تاثیر معنی داری نداشت. افزایش سطوح پتاسیم باعث کاهش غلظت نیتروژن و افزایش معنی دار غلظت پتاسیم برگ شد. بیشترین و کمترین عملکرد گوجه فرنگی به ترتیب از تیمارهای ۲۰۰ میلی گرم در لیتر نیتروژن+ ۲۵۰ میلی گرم در لیتر پتاسیم و ۴۰۰ میلی گرم در لیتر نیتروژن+ ۳۷۵ میلی گرم در لیتر پتاسیم به دست آمد. بالاترین و پائین ترین غلظت نیتروژن برگ نیز به ترتیب در تیمارهای ۴۰۰ میلی گرم در لیتر نیتروژن+ ۱۲۵ میلی گرم در لیتر پتاسیم و ۱۰۰ میلی گرم در لیتر نیتروژن+ ۳۷۵ میلی گرم در لیتر پتاسیم مشاهده شد. تیمارهای ۱۰۰ میلی گرم در لیتر نیتروژن+ ۳۷۵ میلی گرم در لیتر پتاسیم و ۴۰۰ میلی گرم در لیتر نیتروژن+ ۱۲۵ میلی گرم در لیتر پتاسیم به ترتیب باعث ایجاد بیشترین و کمترین غلظت پتاسیم در برگ گردیدند.

Tomato, Yield, Nitrogen, Potassium, Perlite.