تاثیر کاربرد برگی نیتروژن، آهن و روی پیش از انگیزش گل بر عملکرد و کیفیت میوه لیموشیرین

در این پژوهش تاثیر عنصرهای نیتروژن، آهن و روی بر افزایش کمی و کیفی میوه درختان لیموشیرین ۶ ساله پیوندی روی پایه مکزیکن لایم در باغ پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی جهرم مورد ارزیابی قرار گرفت. محلول پاشی برگی عنصرهای نیتروژن، روی و آهن (به ترتیب از منابع اوره، سولفات روی و سولفات آهن) با غلظت های صفر، ۳ و ۵ گرم در لیتر، هر یک به تنهایی و در ترکیب با هم، در مهرماه سال ۱۳۹۶ پیش از مرحله گل انگیزی روی درختان هدف انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۲۷ تیمار و سه تکرار و هر تکرار شامل یک درخت لیموشیرین در دو قسمت باغ به صورت جداگانه به عنوان گروه هایA  و B (هر گروه شامل ۸۱ درخت) انجام شد. بر اساس نتیجه ها، مقادیر مختلف نیتروژن، آهن و روی به صورت ساده و ترکیبی بر همه ویژگی های کمی و کیفی میوه لیموشیرین در سطح ۵ درصد اثر معنی داری داشتند. اثر مکان تنها بر ویژگی های اسید کل، ویتامین C و درصد آب میوه معنی دار بود. بیش ترین میانگین وزن میوه (۲۲۸ گرم) و عملکرد تک درخت (۳۱۳ کیلوگرم) از کاربرد ترکیبی عنصرهای نیتروژن، آهن و روی در بالاترین غلظت (۵ گرم در لیتر) به دست آمد. بالاترین میزان ماده های جامد محلول و اسید کل (به ترتیب ۶۲/۱۰ درصد و ۲۰۸/۰ میلی گرم در لیتر) در استفاده از تیمار آهن ۵ گرم در لیتر در نبود نیتروژن و روی و بیشترین میزان ویتامین C با استفاده از تیمار ترکیبی نیتروژن و آهن ۳ در هزار و روی ۵ در هزار به مقدار ۹۳/۵۶ میلی گرم در ۱۰۰ سی سی آب میوه مشاهده شد.

Keywords:

Urea , Micro nutrients , Citrus , Flower induction , Fruit yield , اوره , عملکرد , عنصرهای کم مصرف , گل انگیزی , مرکبات