افزایش عمر گلجایی برگ های بریده پرنده بهشتی با کاربرد پس از برداشت تیدیازورون و کیتوزان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تیمار موقت ۲۴ ساعتی تیدیازورون (صفر، ۸ و ۱۶ میکرومولار) و محلولپاشی برگی کیتوزان (صفر، ۲۵۰ و ۵۰۰ میلی گرم در لیتر) بر کیفیت پس از برداشت برگ های بریده گیاه پرنده بهشتی بود. در هفته پایانی آزمایش، تیمار ۸ میکرومولار تیدیازورون، کمترین (۱۱/۲۲ گرم) و تیمار شاهد، بیشترین (۹۸/۲۸ گرم) کاهش وزن تر برگ را داشتند. بیشترین (۷۵/۷ میلی لیتر) و کمترین (۴ میلی لیتر) جذب محلول به ترتیب در تیمار ۸ میکرومولار تیدیازورون و ۵۰۰ میلی گرم در لیتر کیتوزان مشاهده شد. بیشترین (۵۱/۲۷ و ۵۲/۲) و کمترین (۵۸/۱۲ و ۳۰/۰) شاخص سبزینگی و شاخص کارایی فتوسنتز به ترتیب در تیمار ۸ میکرومولار تیدیازورون و شاهد مشاهده شد. همچنین، Fv/Fm در تیمار ۸ میکرومولار تیدیازورون و ۵۰۰ میلی گرم در لیتر کیتوزان به ترتیب بیشترین (۴۶/۰) و کمترین (۱۲/۰) بود. کاربرد ۱۶ میکرومولار تیدیازورون + ۵۰۰ میلی گرم در لیتر کیتوزان بهترین شاخص های رنگ برگ (L، a، b و کروما) را نشان داد. کمترین عمر گلجایی (۸۷/۱۲ روز) با کاربرد ۱۶ میکرومولار تیدیازورون به دست آمد. بیشترین عمر گلجایی (۲۱ روز) در برگ های تیمارشده با ۸ میکرومولار تیدیازورون یا ۱۶ میکرومولار تیدیازورون + ۵۰۰ میلی گرم در لیتر کیتوزان به دست آمد که بهترین تیمارهای پژوهش حاضر بودند.

Keywords:

Antitranspirant cover , Cut foliage , Cytokinin , Leaf color , برگساره بریدنی , پوشش ضدتعرق , رنگ برگ , سایتوکاینین