ارائه دو روش جدید در تشخیص تقلبات آبلیموهای تولیدی ایران سال های 1386-1385 در مقایسه با روش های استاندارد

بطور کلی مواد غذایی کاربرد عمومی داشته و همواره مشتری زیادی دارند، بنابراین ممکن است افراد سودجو با توجه به بازار پرفروش آن برای کم کردن هزینه های تولید به تقلب های متعدد دست بزنند و از این راه سلامت مردم را به خطر بیاندازند. بیشتر این تقلب ها در مواد اولیه کارخانه های مواد غذایی بود ه و می تواند مشکلات متعددی را برای مسئولان نظارتی مربوطه به وجود آورد. این پژوهش به منظور ارائه دو روش جدید در تشخیص تقلبات آبلیموهای تولیدی ایران سال های 1386-1385 در مقایسه با روش های استاندارد انجام گردید. پژوهش با طراحی تشخیصی بر روی 60 نمونه آبلیمو از 44 کارخانه تولید کننده آبلیمو تولیدی ایران در سال 1386 و در دو فصل مختلف انجام گرفت. پس از مراجعه به مراکز عمده عرضه در سطح منطقه کاشان، تهران، قم و شیراز آبلیموها نمونه برداری شده و به آزمایشگاه انتقال یافت. سپس آزمایشات جدید تعیین مقدار چرخش نوری (با روش پلاریمتری) و ترکیبات پلی فنلیک (با روش اسپکتروفتومتری) طبق کتب مرجع برای تشخیص تقلبات آبلیموهای تولیدی کشور و آزمایشات بریکس، اسیدیته و pH با روش های استاندارد انجام و نتایج حاصل با مورد آنالیز آماری قرار گرفت. استفاده از آزمون t مورد آنالیز آماری قرار گرفت. وضعیت چرخش نوری و ترکیبات پلی فنلیک آبلیموهای تولیدی کشور نشان می دهد که میانگین چرخش نوری و ترکیبات پلی فنلیک نمونه های تقلبی به ترتیب 1/72 و 0/7 بود و نتایج در هر 2 مورد بین نمونه های طبیعی و تقلبی از نظر آماری معنی دار می باشد ( 0/0001 > p ) . همچنین میانگین بریکس، اسیدیته و pH تمامی نمونه های تقلبی بترتیب 8/61 درصد ، 6/32 گرم در 100 گرم و 2/6 بوده است ( در تمامی موارد طبیعی بود.) میزان چرخش نوری نمونه های تقلبی بالا و ترکیبات پلی فنلیک نمونه های تقلبی پایین بود. همچنین از نظر وجود از طرف دیگر میزان بریکس، اسیدیته و pH تمامی نمونه ها (طبیعی و تقلبی) طبیعی بود. با توجه به استفاده تقلبات گسترده در تولید آبلیمو، پیشنهاد می شود مسئولین ذیربط اقدامات لازم در افزودن روش های شناسایی و آزمونهای کشف تقلب آبلیمو در استاندارد ملی کشور این محصول را بعمل آورند.

Keywords:

روش ها , تقلبات , آبلیمو