شیدا جبل عاملی - گروه روانشناسی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
احسان احمدی - گروه مهندسی مکانیک، واحد لنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.

زمینه: معمولا در زمان بحران یک بیماری، ابتدا بیشتر به سلامت جسمانی توجه شده و کمتر به دیگر ابعاد سلامتی از جمله سلامت روان و مشکلات روانشناختی که همراه این بحران ها هستند؛ پرداخته می شود. در صورتی که کووید ۱۹ علاوه بر آسیب های جسمانی، دارای اثرات نامطلوبی بر سلامت روان افراد جامعه نیز می باشد. بنابراین در دوران کرونا و پساکرونا، توجه به سلامت روان و تلاش برای بهبود آن در افراد، امری ضروری به نظر می رسد.اهداف: این مطالعه قصد دارد بحران سلامت روان در دوره انتشار کووید-۱۹ و پس از آن را بررسی نماید و راه هایی جهت کنترل و بهبود آن ارائه نماید.روش: این مطالعه در دسته مطالعات کیفی قرار می گیرد و از نظر هدف بنیادی می باشد و در سال ۱۴۰۰ انجام شده است. روش آن با توجه به نوع موضوع، توصیفی و از نظر شیوه اجرا، اسنادی و مروری بوده است.یافته ها: شیوع گسترده کووید ۱۹- و عواقب آن، تاثیر منفی بر سطح سلامت روانی افراد داشته است و باعث افزایش مشکلات روانشناختی مانند اضطراب، وسواس و افسردگی شده است. بنابراین در دوران کرونا و پساکرونا، نیاز عمومی به دریافت خدمات بهداشت روانی باید به طور جدی مورد توجه قرار بگیرد و استفاده از روش های مشاوره و رواندرمانی با رویکرد های مختلف در مراکز ارائه خدمات سلامت می تواند به بهبود وضعیت سلامت روانی افراد مبتلا به کرونا و خانواده آن ها بینجامد.نتیجه گیری: بر اساس این مطالعه، توجه به بحران سلامت روانی و برنامه ریزی برای کنترل و بهبود آن در سطح جامعه و ارائه خدمات روانشناختی، تاثیر به سزایی در ارتقا و بهبود سلامت روانی افراد در دوران کرونا و پساکرونا دارد و لذا توجه به این امر مهم و تلاش برای بهبود آن، به دست اندرکاران حوزه سلامت پیشنهاد می گردد.

کرونا، پسا کرونا، سلامت روان.