مهلا سرفراز - دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده مهندسی، گروه مهندسی متالورژی و مواد
مصطفی میرجلیلی - دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده مهندسی، گروه مهندسی متالورژی و مواد
عبدالکریم سجادی - دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده مهندسی، گروه مهندسی متالورژی و مواد
جلیل وحدتی خاکی - دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده مهندسی، گروه مهندسی متالورژی و مواد
حمیدرضا عظیمایی - دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده مهندسی، گروه مهندسی متالورژی و مواد

تولید نانو ذرات NiO-Ni به روش سنتز احتراقی در محلول با دو نوع سوخت مختلف اوره و گلایسین در نسبت های مختلف مولی سوخت به اکسید کننده سنتز شد. با کمک محاسبات ترمودینامیکی دمای آدیاباتیک برای نسبت های مختلف سوخت به اکسید کننده محاسبه شد. سپس محصول نهایی در هر نسبت سوخت به اکسید کننده، با پیش بینی حاصل از محاسبات ترمودینامیکی مورد مقایسه قرار گرفت. اثر دو نوع سوخت مختلف گلایسین و اوره و نیز استفاده هم زمان از هر دو نوع سوخت مورد بررسی قرار گرفت. مشخصه های فیزیکی محصولات تولیدی به کمک آنالیز های XRD، PSA و FESEM ارزیابی شد. در نسبت های سوخت به اکسید کننده ی پایین، محصول نهایی اکسید نیکل در هر دو سوخت گلایسین و اوره بود. با افزایش این نسبت ذرات نیکل در کنار اکسید نیکل تشکیل شد. به طور کلی اندازه ذرات نمونه های سنتز شده با گلایسین کمتر از نمونه های سنتز شده با اوره است. با افزایش نسبت سوخت به اکسید کننده در هر دو نوع سوخت، اندازه ذرات به علت تغییر ترکیب شیمیایی و کاهش دمای آدیاباتیک افزایش می یابد. کم ترین اندازه ذره بدست آمده در نمونه ی سنتز شده با نسبت %۷۵ گلایسین و %۲۵ اوره بدست آمد که مقدار آن برابر ۳۵ نانومتر می رسد. مورفولوژی اکسید نیکل و نیکل در نسبت های مختلف با یک دیگر مورد مقایسه قرار گرفت. ذرات اکسید نیکل به نسبت نیکل ریزتر و دارای تخلخل بیش تری هستند.

سنتز احتراقی در محلول, نیکل, اکسید نیکل, ترمودینامیک, اوره, گلایسین