شناسایی، اولویتبندی و بررسی میزان انطباقپذیری مهارتهای مورد نیاز دانشآموختگان مهندسی صنایع جهت ورود به بازار کار

 بدیهی است دانشجویانی که سطوح بالایی از مهارتهای مورد نیاز بازار کار را در خود پرورش دادهاند، با استقبال کارفرمایان برای همراهی در سازمانها روبهرو هستند. هدف پژوهش حاضر، شناسایی مهارتهای مورد نیاز دانشآموختگان مهندسی صنایع جهت ورود به عرصه کسبوکار و سپس رتبهبندی سه دانشگاه علم و صنعت ایران، امیرکبیر و خواجه نصیرالدین طوسی، از لحاظ میزان همخوانی مدل فکری اساتید دانشکده صنایع با مدل ذهنی دانشآموختگان شاغل در بازار کار است. با مطالعه منابع کتابخانهای و مصاحبه با خبرگان اعم از اساتید دانشگاه و دانشآموختگان شاغل در بازار کار، فهرستی از مهارتهای مورد نیاز دانشآموختگان مهندسی صنایع جهت ورود به بازار کار، شناسایی و در قالب یک مدل ارائه میشود. در مرحله بعد با استفاده از روش معادلات ساختاری، به اعتبارسنجی مدل پرداخته شده و در نهایت به رتبهبندی دانشکدههای مورد مطالعه پرداخته میشود. نتایج پژوهش نشان داد که مدل ذهنی اساتید با آنچه نیاز واقعی بازار کار است، همخوانی چندانی ندارد. در این بین هر چند شکاف محسوسی بین انطباق نیازهای مهارتی بازار کار و مدل ذهنی اساتید در هر سه  دانشکده مطالعهشده وجود دارد ولیکن بالاترین امتیاز از لحاظ میزان همخوانی مدل ذهنی اساتید و دانشآموختگان موفق شاغل در بازار کار، مربوط به دانشگاه علم و صنعت است. در پایان نیز راهکارهای عمومی و راهکارهای خاص هر دانشکده، جهت همخوانی هر چه بیشتر مهارتهای مورد نیاز مهندسان صنایع در دانشگاه و محیط کسبوکار ارائه شده است.

Keywords:

مهارتهای کسبوکار , اولویتبندی مهارتها , اساتید هیئت علمی , دانشآموختگان شاغل مهندسی صنایع