مجید دارابی - دانشگاه تهران

 یکی از ماموریت های مهم دانشگاه ها انجام آموزش است و مهم ترین عامل تحقق این ماموریت، هیئت علمی است. برای بهبود وضعیت آموزشی اعضای هیئت علمی، عواملی چند دخیل هستند. هدف پژوهش حاضر شناسایی مولفه های موثر بر این موضوع بر اساس روش فراترکیب است. یافته های پژوهش نشان می دهند که این مولفه ها در ابعاد ۱- صلاحیت ارتباطی و اجتماعی (توان و مهارت ارتباطی، احترام و گشاده رویی، در دسترس بودن، زمینه سازی مشارکت دانشجویان و شاگردپروری) ۲- صلاحیت تخصصی (اشراف و تسلط بر موضوع (توانایی علمی)، دانش پژوهی و جستجوگری علمی، منبع شناسی تخصصی، تعامل با دانشجوها و تعهد به دوره و رشته) ۳- صلاحیت ها و شایستگی های حرفه ای (مهارت ارائه، طراحی و سازماندهی، مدیریت و رهبری محیط آموزشی، مهارت ارزشیابی و تسهیل یادگیری و تفکر در دانشجوها ۴- صلاحیت فردی/ شخصیتی ویژگی های شخصیتی متناسب، علاقه مندی به تدریس و آموزش، رعایت اصول ارزشی و هنجارهای اخلاقی، دینی، فرهنگی، قانون مداری، تجربه و سابقه تدریس، کسب رضایت مندی دانشجویان، مسئولیت پذیری در تدریس، مدیریت زمان، مدیریت تفاوت ها و اختلالات و ویژگی های جمعیت شناختی و ۵- شرایط محیطی و مدیریتی (فضا، دانشجو، امکانات و تجهیزات و حمایت مدیریتی) طبقه بندی می شود.

آموزش, کیفیت, اعضای هیئت علمی, فراترکیب