بررسی وجوه آشنایی زدایی موسیقایی در سروده های کودکانه محمود کیانوش

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 162

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_LSJ-11-20_010

تاریخ نمایه سازی: 26 اردیبهشت 1401

Abstract:

چکیدهاین پژوهش با رویکرد فرمالیستی و با شیوه تحلیلی- توصیفی، به بررسی وجوه آشنایی زدایی موسیقایی در اشعار کودکانه محمود کیانوش پرداخته است. صورت گرایان روس توجه ویژه به زبان و به خصوص به موسیقی زبان دارند تا آن جا که چگونه گفتن را مقدم بر چه گفتن دانسته اند.ساحت شعر کودکانه نیز بر محور اصلی موسیقی زبان استوار است. در این گذار اهمیت توجه به عوامل موسیقایی در شعر کودک بارزتر می شود. عواملی که که کلام را به سمت و سوی شعر سوق می دهد و به تعبیر صورتگرایان به برجستگی زبانی منجر می شود. از کاربست این نظریه بر آثار کودکانه کیانوش، برجستگی های زبانی در محورهای موسیقی بیرونی و کناری، دو عامل بارز به چشم آمدند که سبب برجستگی زبانی اشعار کودکانه او شده اند.او با مدد از دانش شعر کلاسیک و نو، زبان شعر کودک را تشخص بخشیده و به سمت موسیقیایی بودن سوق داده است. هنر کیانوش در به کارگیری انواع قافیه غنی و ردیف های پویا، با تکیه بر اوزان عروضی منتخب و بحور گوشنوازی مانند رمل و رجز است. او توانایی خود را با بهره گیری از اوزان مطبوع جویباری و دقت و توجه به کارکردهای ردیف و قافیه و تمرکز بر مطابقت مضمون با وزن های شعری و کاربست قافیه و ردیف مرتبط با درونمایه شعر، به مخاطب نشان داده است. او عامدانه و آگاهانه از هر عنصر موسیقایی در شعر بهره گرفته است تا شعر کودک را به شعری خلاق و پویا تبدیل کند.بنابر این او را باید پیشگام شعر نوین کودک در ایران دانست.

Authors

علی اصغر بابا سالار

استاد دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران

علی محمد موذنی

استاد تمام زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه تهران، ایران

خدیجه کدخدایی

دانشجویی دکتری زبان و ادبیات فارسی پردیس البرز تهران