شکوفه غضنفری - دانشیار گروه علوم دام و طیور - پردیس ابوریحان - تخصص: تغذیه طیور
محمد احمدپناه - دانشجوی فارغ التحصیل کارشناسی ارشد، گروه علوم دام و طیور، پردیس ابوریحان دانشگاه تهران، تهران-ایران
سید داود شریفی - دانشیار، گروه علوم دام و طیور، دانشکدگان ابوریحان، دانشگاه تهران، پاکدشت، ایران.

تاثیر منابع مختلف مس بر عملکرد رشد، برخی فراسنجه های بیوشیمیایی و ایمنی خون، جمعیت میکروبی روده کوچک و کیفیت گوشت با استفاده از ۲۴۰ قطعه جوجه ی گوشتی نر یک روزه در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار از سن یک تا ۴۲ روزگی بررسی شد. تیمارها شامل تیمار شاهد (جیره بدون مس) و چهار جیره حاوی ۱۶ میلی گرم در کیلوگرم مس از منابع گلایسین مس، سولفات مس، نانوکلات مس و نانوگلایسین مس بودند. نتایج نشان داد استفاده از منابع مختلف مس تاثیری بر عملکرد رشد، برخی فراسنجه های بیوشیمیایی و درصد هتروفیل، لنفوسیت، گلبول سفید، تیتر آنتی بادی علیه بیماری نیوکاسل، کلسترول، تری گلیسرید، ظرفیت نگهداری آب و pH گوشت جوجه های گوشتی نداشت. وزن نسبی دستگاه گوارش در پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی گلایسین مس از پرندگان دریافت کننده نانوکلات مس کمتر بود (۰/۰۵>P). کل جمعیت میکروبی ایلئوم پرندگان تغذیه شده با جیره های بدون مس و سولفات مس بیشتر از پرندگان دریافت کننده جیره حاوی گلایسین مس بود(۰/۰۱>P). میزان مالون دی آلدئید گوشت پرندگان تغذیه شده با جیره های حاوی گلایسین مس و نانوگلایسین مس شش روز بعد از نگهداری در یخچال، کمتر از سایر پرندگان بود(۰/۰۱>P). بر اساس نتایج حاصل، بیشترین تفاوت تاثیر منابع آلی، معدنی و نانومس بر اکسیداسیون گوشت بود و بر صفات عملکردی و ایمونولوژیکی جوجه های گوشتی تاثیری مشاهده نشد.

جمعیت میکروبی, جوجه گوشتی, کیفیت گوشت, منابع مس, نانو ذرات