فاطمه بصیریان - دانشجوی کارشناسی ارشد،گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه جیرفت، کرمان، ایران.
امید علی اسماعیلی پور - دانشیار تغذیه طیور گروه علوم دامی دانشگاه جیرفت، تخصص: تغذیه طیور
مژگان مظهری - دانشیار،گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه جیرفت، کرمان، ایران
نعمت ضیائی - دانشیار گروه علوم دامی دانشگاه جیرفت، تخصص: تغذیه طیور ۲- گروه مهندسی طبیعت، مجتمع آموزش عالی شیروان. شیروان، ایران

این آزمایش به منظور بررسی تاثیر پودر میوه عناب و سنجد بر عملکرد رشد، متابولیتهای خونی و کیفیت گوشت جوجه های گوشتی در شرایط دمایی بالا روی ۱۶۰ قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس ۳۰۸ در قالب طرح کاملا تصادفی با ۴ تیمار و ۴ تکرار و تعداد ۱۰ پرنده در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بود از ۱- شاهد (جیره پایه)، ۲- جیره پایه + ۰/۷۵ درصد پودر میوه عناب، ۳- جیره پایه + ۰/۷۵ درصد پودر میوه سنجد و ۴- جیره پایه + ترکیب پودر میوه عناب و سنجد (هر کدام ۰/۷۵ درصد). در ۲۵ روزگی با شروع تنش گرمایی، جوجه ها روزانه هشت ساعت از ساعت نه تا ۱۷ در دمای ۲±۳۴ درجه سانتیگراد قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثر تیمارها بر صفات عملکردی معنی دار نبود (P<۰.۰۵). همچنین وزن نسبی لاشه و اندام های داخلی به جز کبد، تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (P<۰.۰۵). کمترین وزن نسبی کبد در گروه شاهد مشاهده گردید (P≤۰.۰۵). افزودن پودر میوه عناب و سنجد سبب افزایش معنی دار میزان گلوتاتیون پراکسیداز و کاهش غلظت گلوکز خون در مقایسه با گروه شاهد شد(P≤۰.۰۵). بیشترین ظرفیت نگهداری آب و کمترین افت پخت و خونابه در جوجه های گوشتی تغذیه شده با عناب و سنجد بدست آمد. با توجه به نتایج حاصل از این آزمایش، افزودن عناب و سنجد در سطح ۰/۷۵ درصد جیره در شرایط تنش گرمایی هر چند که بر صفات عملکردی جوجه های گوشتی موثر نبود، اما منجر به بهبود متابولیت های خونی و صفات کیفی گوشت گردید.

افت خونابه, جوجه گوشتی, سنجد, عناب, گلوتاتیون پراکسیداز