ترکیب روشها و تجهیزات تصفیه آلودگی هوا با عناصر معماری در ساخت بناها

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 460

This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

CARSE06_238

تاریخ نمایه سازی: 26 اردیبهشت 1401

Abstract:

امروزه با پیشرفت چشمگیر تکنولوژی و ارتباطات و نیز تمرکز امکانات و منابع در شهرها، تراکم جمعیتی به طرز چشمگیری در مناطق شهری افزایش یافته است .کمبود خدمات حمل و نقل عمومی پاکیزه در این مناطق و گاهی هم دلایل فردی تقاضا برای استفاده از خودروهای شخصی را به مراتب افزایش داده است بطوری که آلودگی ناشی از استفاده از آنها نیز علاوه بر آلودگی های ناشی از صنایع، خود به معضلی تهدید کننده سلامتی ساکنین مناطق شهری تبدیل شده است. در این میان معماران نیز در کنار سایر متخصصین دست به کار شده و تلاشهای مفیدی در زمینه کاهش آلودگی هوا انجام داده اند. در این راستا استفاده از برجهای تصفیه هوا، ترکیب دیاکسید تیتانیوم در مصالح ساختمانی، نانو موادها بعنوان فتوکاتالیزور و ... مورد بررسی قرار گرفته اند .تحقیقات جدید در زمینه توسعه نانومواد و اثربخشی آنها به دلیل استفاده از فتوکاتالیزور اثبات کرده است که این مواد با فعال شدن تحت اشعه فرا بنفش به حذف انواع آلاینده های جوی کمک میکند و به ویژه اتمسفر را از اکسیدهای نیتروژن و ترکیبات آلی فرار پاک میکند. این اجزا به همراه کربنات کلسیم که هر گونه گاز اسیدی موجود را جذب و خنثی میکند، مفید هستند .کاربردهای استفاده از فناوری تیتانیوم، به عنوان یک جزء مصالح ساختمانی مانند بتن و گچ، یا به عنوان جزئی از پارچه های غشایی فعال، میتواند الگوی جدیدی را در طراحی معماری و سازه در فضای عمومی شهری معرفی میکند و به عنوان تکنولوژی پایه ای برای جوامع نو نیز در نظر گرفته شود.

Authors

رضا میرزایی

دکتری مهندسی معماری، استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند، ایران.

مهدی شجیعی گیسور

دانشجوی دکتری مهندسی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند، ایران.

اعظم برات خواه

دانشجوی کارشناسی ارشد موسسه آموزش عالی سلمان مشهد، ایران .

افشین عظیم زاده

کارشناس مهندسی مکانیک، کارشناس ارشد مهندسی مکاترونیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، ایران .