بررسی الزام اجرای طرح هدفمندی یارانهها جهت بهبود شاخصهای مزیت نسبی گندم

وجود فاصله بین قیمتهای واقعی و قیمتهای یارانهای که سبب مصرف ناکارای نهاده های تولیدی در بخش کشاورزی میگردد، غیر رقابتی شدن محصولات تولیدی در بازارهای جهانی را به دنبال دارد. این مطالعه به بررسی ضرورت اجرای هدفمندی یارانهها بر پایه بهبود شاخصهای مزیت نسبی محصول گندم آبی میپردازد. مزیت نسبی همواره به عنوان یک اصل در تعیین الگوی کشت بهینه بر مبنای استفاده بهینه از نهادههای محدودکننده به شمار میرود، تخصیص یارانههای نهادهای به بخش کشاورزی یکی از دلایل اصلی عدم استفاده بهینه از این نهادهها میباشد. بدین منظور، در این مطالعه شاخصهای مزیت نسبی از ابتدای برنامه اول تا برنامه چهارم توسعه اقتصادی محاسبه شدهاند. نتایج نشان داد برنامههای توسعه در زمینه بهبود عملکرد محصول کارا بودهاند، اما با ارزان بودن نهادههای تولیدی به دلیل تخصیص یارانهها، مصرف این نهادهها و بویژه کودشیمیایی هر ساله افزایش داشته است. چنانچه قیمت واقعی محصولات و نهادهها در مقیاس جهانی مقایسه شود، با افزایش مصرف نهادهها هزینه تمام شده واقعی نیز افزایش جشمگیری خواهد داشت و بنابراین مزیت نسبی هزینه ای محصول گندم طی سالهای مورد بررسی روند نزولی طی خواهد کرد. لذا اجرای اصل هدفمند سازی یارانهها تحت همین نتیجه ضرورت لازم را خواهد داشت و چنانچه طرح تحول اقتصادی و اصل هدفمند سازی یارانهها به طرز مطلوبی در بخش کشاورزی اجرایی گردد، تخصیص بهینه منابع باتوجه به افزایش کارایی عملکردی، منجر به استفاده بهینه و در نهایت کاهش هزینه تمام شده در هکتار با مقیاسهای جهانی و در نهایت بهبود شاخصهای هزینهای در بلندمدت میگردد