بررسی مواجهه کارکنان یک نیروگاه حرارتی با میدان مغناطیسی در فرکانس بینهایت کم و اثر احتمالی آن بر شدت بی خوابی و خواب آلودگی آنان

بی خوابی ازجمله شایع ترین اختلالات خواب است که به صورت اشکال در شروع یا تدوام خواب یا بیدار شدن صبح زود مطرح می شود. خواب آلودگی ازجمله عواملی است که با تصادفات رانندگی، حوادث شغلی، کاهش کارایی و مشکلات بین فردی متعددی همراه است. مطالعه حاضر با هدف بررسی شدت بی خوابی و خواب آلودگی کارکنان یک نیروگاه حرارتی شهر تهران که در مواجهه با میدان های مغناطیسی با فرکانس بی نهایت کم بودند، طراحی شد. مطالعه به صورت مورد-شاهد طراحی گردید. به منظور بررسی مواجهه این دو گروه، برآیند چگالی شار میدان مغناطیسی با فرکانس بینهایت کم توسط دستگاه TES-۱۹۳۴ در محیط کاری و تردد کارکنان اندازه گیری شد. از پرسشنامه استاندارد شدت بی خوابی (ISI) و پرسشنامه خواب آلودگی اپورث (ESS) جهت بررسی وضعیت شاغلان استفاده شد. حداکثر مواجهه در گروه آزمون و کنترل به ترتیب، Tµ ۹۵/۲ و Tµ۱۷/۰ بود. بین دو گروه از نظر مواجهه با میدان مغناطیسی در فرکانس بینهایت کم، اختلاف معنادار آماری وجود داشت (۰۰۱/۰p<). از نظر شدت بی خوابی، تفاوت معنادار آماری بین گروه کنترل و آزمون وجود داشت (۰۱۵/۰=p)، اما ازلحاظ خواب آلودگی، اختلافی مشاهده نشد (۵۱/۰=p). هرچند میزان مواجهه در گروه های مختلف شغلی از حدود مواجهه شغلی بالاتر نبود، درجاتی از شدت بی خوابی در کارکنان در معرض مشاهده گردید. این امر می تواند نقش احتمالی این میدان ها در اختلالات خواب را نشان دهد. افزایش تعداد نمونه ها و همچنین انجام مطالعات عینی و آزمایشگاهی، می تواند گویای نتایج روشن تر از این اثرات باشد.

Keywords:

Occupational Exposure , ELF Magnetic Fields , Insomnia , Sleepiness. , مواجهه شغلی , میدان مغناطیسی با فرکانس بی نهایت کم , بی خوابی , خواب آلودگی.