غلامرضا گرمارودی
مریم سادات وحدانی نیا

برخورداری از مهارت های اجتماعی و ارتباطات ثمر بخش برای داشتن عملکردی موفق در زندگی ضروری است. مهارت های اجتماعی از فرهنگ و گروه های اجتماعی که فرد در ارتباط با آنها قرار دارد تاثیر پذیرفته و میزان برخورداری از این مهارت ها در سلامت رفتاری و اجتماعی افراد نقش بسزایی را ایفا می نماید. مطالعه ای توصیفی تحلیلی به صورت مقطعی به منظور بررسی میزان مهارت های اجتماعی دانش آموزان مدارس دخترانه و پسرانه مقاطع راهنمایی و دبیرستان شهرستان کرج صورت گرفت. سنجش مهارت های اجتماعی با استفاده از ابزار استاندارد Gresham & Elliott (نسخه والدین) با انجام مصاحبه صورت گرفت. پرسشنامه ای مشتمل بر مشخصات جمعیتی و سایر اطلاعات زمینه ای مرتبط با هدف تحقیق نیز طراحی گردید. در مجموع ۱۵۴۴ نفر از والدین دانش آموزان به سوالات پرسشنامه مهارت های اجتماعی فرزندانشان پاسخ داده و امتیاز مهارت های اجتماعی در مورد ۱۴۱۰ نفر از فرزندان آنها به دست آمد. میانگین سنی دانش آموزان ۷/۱۵ سال (۳/۱± = انحراف معیار) بوده و بیشترین آنها در مقطع دبیرستان به تحصیل اشتغال داشتند. میانگین امتیاز مهارت های اجتماعی ۸/۵۲ (۸/۲۷± = انحراف معیار) بوده و ۶۵ درصد دانش آموزان در هر دو جنس، مساوی و زیر صدک ۵۰ امتیاز مهارت های اجتماعی قرار داشتند. در بررسی روابط تحلیلی، میانگین امتیاز مهارت های اجتماعی با جنس و پایه تحصیلی ارتباط معنی داری را نشان داد (P.Value به ترتیب ۰۰۲/۰ و ۰۴/۰). همچنین عملکرد تحصیلی دانش آموزان (غیبت از مدرسه و نمره معدل) با صدک امتیاز مهارت های اجتماعی ارتباط معنی داری را به دست داد (P.Value به ترتیب ۰۰۱/۰ و ۰۲/۰). بر اساس نتایج میزان مهارت های اجتماعی دانش آموزان مورد مطالعه از سطح مطلوبی برخوردار نبود. این امر لزوم بازنگری شیوه های آموزشی و تربیتی در سطح خانواده و نیز برنامه های آموزشی و پرورشی به منظور ارتقا و تکامل مهارت های اجتماعی را مطرح می سازد.

Social skills, Social health, Students, School performance, مهارت های اجتماعی, سلامت اجتماعی, عملکرد تحصیلی, دانش آموزان