علیرضا رهی - Dept. of Agron. and Plant Breed., College of Agric., Islamic Azad Univ., Roudehen Branch, Iran.

استفاده از باکتری های تولید کننده مواد غذایی مورد نیاز گیاه و به­کارگیری روش های مناسب حاصل­خیزی خاک و تغذیه گیاه علاوه بر حفظ محیط زیست و سلامتی انسان، از کاربرد غیرضروری و بی­رویه مصرف کودهای شیمیایی نیز اجتناب می­کند. بنابراین، برای رسیدن به چنین هدفی، آزمایشی گلخانه ای در شهرستان دماوند در سال ۱۳۹۱ با استفاده از باکتری های حل کننده فسفات و تثبیت کننده نیتروژن در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل مصرف نیتروپلاس به میزان ۴ لیتر در هکتار، مصرف بیوسوپرفسفات به مقدار ۲ لیتر در هکتار، مصرف همزمان ۴ لیتر نیتروپلاس و ۲ لیتر بیوسوپرفسفات و شاهد (عدم مصرف نیتروپلاس و بیوسوپرفسفات) بودند که مقادیر مورد نیاز برای هر گلدان محاسبه و اعمال شد. ویژگی­های مورد اندازه گیری شامل ارتفاع بوته، وزن تر و خشک ریشه، برگ و ساقه، طول ریشه، قطر ساقه، تعداد و سطح برگ و میزان کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل و کاروتنوئید بودند. تجزیه واریانس داده­ها نشان داد که صفات مورد بررسی این تحقیق به طور معنی داری تحت تاثیر کود نیتروپلاس و بیوسوپرفسفات قرار گرفته­اند. نتایج نشان داد که تیمارهای آزمایش، وزن تر و خشک اندام­ هوایی، کلروفیل a، کلروفیل b و کلروفیل کل را در مقایسه با شاهد افزایش معنی داری دادند.

Medicinal plants, Biofertilizer, Vegetative growth., گیاهان دارویی, کود زیستی, رشد رویشی