مریم حبیبی راد - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن

پژوهش حاضر، با هدف تعیین اثربخشی بازی های گروهی بر مهارت های خودیاری دانش آموزان با اختلال طیف اتیسم انجام شد. روش پژوهش از نوع طرح های نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کودکان اتیسم که که درسال۱۴۰۰درحال دریافت خدمات درمانی از مراکز شهر تهران بودند، تشکیل دادند. در این پژوهش ۳۲ کودک پسر مبتلا به اختلال طیف اتیسم با استفاده از روش نمونه گیری ساده به عنوان نمونه انتخاب، و در دو گروه آزمایش(۱۶ نفر) و کنترل(۱۶ نفر) به صورت تصادفی گمارش شدند. از مقیاس رشد اجتماعی وایلند(۱۹۶۵) برای سنجش مهارت های خودیاری کودکان استفاده شد. مداخله بازی های گروهی در ۱۲جلسه۴۵دقیقه ای در طی۵ هفته بر روی گروه آزمایش اجرا شد. درحالی که گروه کنترل چنین مداخله ای دریافت نکرد. در پایان مجددا هر دوگروه(آزمایش و کترل) توسط مقیاس رشد اجتماعی وایلند(۱۹۶۵) مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس یک راهه تجزیه و تحلیل شد. نتایج حاکی از این بود که مهارت های خودیاری در گروه آزمایش تحت تاثیرمداخله بازی های گروهی بهبود یافت که این بهبودی معنادار بود. با توجه به نتایج پژوهش پیشنهاد می شود اجرای بازی های گروهی بر روی مهارت های خودیاری دانش آموزان با اختلال طیف اتیسم در الویت آموزشی درمانگران اختلال طیف اتیسم قرار بگیرد.

بازی های گروهی، مهارت های خودیاری ، اختلال طیف اتیسم.