ماهان گل محمدی - کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان مازندران
بهنام باقری خلیلی - کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان مازندران
هانیه صحرایی - دانشجو کارشناسی آموزش علوم اجتماعی دانشگاه فرهنگیان آمل

پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه احساس تعلق به مدرسه، انگیزه پیشرفت و پیشرفت تحصیلی در بین دانش آموزان پسر مدارس هوشمند(مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات) و مدارس عادی سال سوم دبیرستان ناحیه ۲ شهر ری انجام شد . روش تحقیق توصیفی- از نوع علی مقایسه ای است . جامعه پژوهش شامل دانش آموزان سال سوم دبیرستان مدارس هوشمند و عادی ناحیه ۲ شهر ری به تعداد ۲۰۰ نفر بود که به روش خوشه ای و تصادفی ساده انتخاب شدند . برای گردآوری داده ها از پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه بری و بتی (۲۰۰۵)، پرسشنامه انگیزه پیشرفت هرمنس و از معدل دانش آموزان برای برای پیشرفت تحصیلی استفاده شد . برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون کلموگروف-اسمیرنوف(نرمال بودن توزیع داده ها) و آزمون t مستقل استفاده شد . نتایج پژوهش نشان داد که بین احساس تعلق به مدرسه و مولفه های آن، انگیزه پیشرفت و پیشرفت تحصیلی دانش آموز ان عادی و هوشمند تفاوت وجود دارد(۰/۰۵) . همچنین با توجه به میانگین بدست آمده در دو گروه و همچنین t بدست آمده هوشمندسازی مدارس در احساس تعلق به مدرسه و مولفه های آن در دانش آموز ان و در انگیزه پیشرفت دانش آموز ان تاثیر داشته است .

احساس تعلق به مدرسه، انگیزه پیشرفت، پیشرفت تحصیلی، مدارس هوشمند