تعیین تاثیر نقش محیط مجازی و فیزیکی مدارس با میانجی گری محیط خانوادگی بر پویاسازی دانش آموزان

در راستای اهداف و سیاست های ماخوذ از سند تحول بنیادین آموزش وپرورش، پویاسازی دانش آموزان با استفاده از ظرفیت های محیطی حائز اهمیت است؛ لذا هدف این تحقیق، بررسی نقش محیط فیزیکی و مجازی با میانجی گری محیط خانوادگی بر پویاسازی دانش آموزان بود. روش پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی و ازنظر هدف کاربردی بود. جامعه آماری شامل کلیه معلمان و کارشناسان تربیت بدنی اداره آموزش وپرورش استان گیلان می باشند (۸۹۲ نفر) که نمونه آماری به تعداد قابل کفایت برای مدل سازی (۳۰۲ نفر) به شیوه تصادفی- طبقه ای انتخاب شد. ابزار تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته ای با طیف پنج ارزشی لیکرت بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه در یک مطالعه مقدماتی توسط ۳۰ متخصص، پایایی از طریق ضریب آلفای کرونباخ (۰/۸۷=α) و اعتبار سازه (اکتشافی و تائیدی) بررسی و تایید شد. از نرم افزار (PLS۳) و (SPSS۲۲) جهت مدلسازی و تحلیل یافته ها استفاده شد. نتایج نشان داد که عوامل محیط فیزیکی،مجازی و خانوادگی به ترتیب به میزان ۰/۳۶، ۰/۱۸ و۰/۲۸ بر پویاسازی دانش آموزان نقش داشتند. همچنین محیط فیزیکی و مجازی درمسیرغیرمستقیم با میانجی گری محیط خانوادگی به ترتیب به میزان ۰/۵۵ و ۰/۶۲ بر پویاسازی دانش آموزان تاثیر داشتند؛ بنابراین سیاست گذاران و برنامه ریزان، مدیران و معلمان تربیت بدنی می توانند در راستای عملیاتی نمودن راهکار ۶-۶ سند تحول با رعایت اصل غنی سازی محیط فیزیکی و مجازی مدرسه با تقویت و نهادینه سازی مشارکت اثربخش محیط خانوادگی ، برنامه ریزی و تمهیدات داشته باشند.

Keywords:

دانش آموز پویا , محیط فیزیکی , محیط مجازی , محیط خانوادگی