مژگان جمشیدی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد لاهیجان، لاهیجان، ایران
علی موذنی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، اصفهان، ایران
زینب بندانی - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اهواز، اهواز، ایران
پری ماه جاودانی آرا - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بیرجند، بیرجند، ایران

زمینه و هدف: اختلال افسردگی یکی از متداول ترین اختلالات روانی با شیوع ۱۶ درصد در بزرگسالان است و تقریبا ۲۰ درصد از این بیماران پاسخ ناقص یا هم کلا پاسخی به درمان با داروهای ضدافسردگی و تثبیت کننده خلق و روان درمانی نمی دهند. بنابراین هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثربخشی تحریک مکرر مغناطیسی فرا قشری در درمان اختلال افسردگی بود.روش بررسی: پژوهش حاضر، از نظر هدف کاربردی بوده و از نظر روش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه افراد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی مراجعه کننده به مرکز مشاوره دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد بود. در مجموع ۳۰ نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه ۱۵ نفر) قرار داده شدند. گروه آزمایش طی ۱۰ جلسه به مدت ۴۰ دقیقه تحت rTMS با فرکانس ۱ هرتز، در ناحیه پری فرونتال خلفی جانبی راست قرارگرفت. گروه گواه نیز همین تعداد جلسات را دریافت کردند با این تفاوت که کویل در این گروه با زاویه ۹۰ درجه قرار گرفته بود که مانع رسیدن امواج به جمجمه آزمودنی می شد. داده ها به کمک روش آماری کوواریانس تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که تحریک مکرر مغناطیسی فرا قشری به طور معنی داری سبب کاهش علایم افسردگی در بیماران مبتلا به اختلال افسردگی عمده گردیده است.نتیجه گیری: به نظر می رسد که استفاده از روش تحریک مکرر مغناطیسی فرا قشری به عنوان یک روش درمانی غیر تهاجمی و ایمن که اثربخش بودن و سودمندی بالینی آن تایید شده است، می تواند مفید واقع گردد.

تحریک مکرر مغناطیسی، اختلال افسردگی، درمان افسردگی