سمانه احمدحسینی - دانش آموخته کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، واحد محلات، دانشگاه آزاد اسلامی، محلات، ایران

تربیت اجتماعی کودک مانند سایر ابعاد رشد و تکامل، در طول زمان شکل می گیرد و بخشی از شخصیت او را تشکیل می دهد. این زندگی اجتماعی موجب هماهنگی و سازگاری کودک با افراد جامعه می شود. اهمیت آموزش و پرورش پیش از دبستان در کیفیت بخشی به زندگی کودکان و تاثیر آن بر سال های تحصیل و تربیت اجتماعی آن مشخص است. آنچه بیشتر دارای اهمیت است این که دوره پیش دبستانی اولین محیط اجتماعی جدا از خانواده و آشنایان می باشد که می تواند در شکل گیری تربیت اجتماعی کودکان موثر می باشد، بنابراین مربیان پیش دبستانی نقش مهمی در به وجود آوردن کیفیت محیط های آموزشی و تربیت اجتماعی کودکان دارند. رویکرد این پژوهش مبتنی بر روش شناسی کیفی است، برحسب نتایج، مربیان برای تربیت اجتماعی کودکان می توانند از بازی کردن کودکان برای ایجاد سازگاری و تجربه اجتماعی با دیگران و همسالان، کشیدن نقاشی برای نشان دادن ابراز وجود کودکان و ایجاد موقعیت همدلانه توسط مربیان برای آموزش همدلی در روابط اجتماعی و نقش یابی جنسیتی برای فهماندن نقش کودکان و مسئولیت پذیری و تعهد اجتماعی کودکان استفاده نمایند.

نقش مربی، تربیت اجتماعی، شاخص های تربیت اجتماعی