اثربخشی تئاتر درمانی بر کاهش اضطراب کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تئاتر درمانی بر کاهش اضطراب کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم بود. نوع پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، شبه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه می باشد. جامعه پژوهش شامل کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم مرکز اوتیسم دکتر پوراعتماد تهران بوده که تعداد ۲۰ نفر از آنان به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و بصورت تصادفی در دوگروه آزمایشی (۱۰ نفر) و گواه (۱۰ نفر) جایگزین شدند و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار این پژوهش، پرسشنامه اضطراب بک (BAI) و بسته تئاتر درمانی بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته های این پژوهش نشان داد که نمرات اضطراب کودکان گروه آزمایشی در پیش آزمون، نسبت به نمرات گروه گواه در پیش آزمون کاهش معناداری داشته است (۰/۰۱>۰/۰۰۱ = p). نتایج این پژوهش حاکی از آن است که تئاتر درمانی تاثیر معناداری بر کاهش اضطراب کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم دارد.

Keywords:

تئاتر درمانی , اضطراب , کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم