اثربخشی آموزش سبک های فرزندپروری براحساس تنهایی دانش آموزان دارای اختلال بازی های اینترنتی

این پژوهش باهدف اثربخشی آموزش سبک های فرزندپروری براحساس تنهایی دانش آموزان دارای اختلال بازی های اینترنتی انجام شد.این پژوهش به شیوه ی نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل اجرا شد. جامعه ی آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان دارای اختلال بازی های اینترنتی استان تهران در سال ۱۴۰۱ تشکیل دادند. از بین آنها ۳۰ دانش آموز به روش نمونه-گیری مبتنی بر هدف انتخاب؛ و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵نفر) و کنترل (۱۵نفر) جایگزین شدند. افراد گروه آزمایش در ۸ جلسه، برنامه آموزش سبک های فرزندپروری را دریافت کردند؛ گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه احساس تنهایی دی توماسو و همکاران استفاده شد. داده ها با روش آماری تحلیل کوواریانس تک متغیره تحلیل شد. در این پژوهش همه ی مسائل اخلاقی رعایت شده است و نویسندگان مقاله هیچ گونه تضاد منافعی گزارش نکرده-اند.یافته ها: یافته ها نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون، بین میانگین نمرات مولفه های احساس تنهایی (شامل: تنهایی رمانتیک، تنهایی خانوادگی و تنهایی اجتماعی) در دو گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون، تفاوت معناداری وجود دارد (۰/۰۰۱>P). نتیجه گیری: آموزش سبک های فرزندپروری بر کاهش احساس تنهایی دانش آموزان دارای اختلال بازی اینترنتی ، اثربخش است.این سبک ها بر نحوه ارتباط برقرار کردن دانش آموزان بامحیط مدرسه،خانواده و اجتماع تاکید بیشتری دارد که باعث فاصله گرفتن دانش آموز از فضای مجازی و اعتیادات اینترنتی وبازی های اینترنتی می شود همچنین باعث ازبین رفتن الگوهای مراوده ای ارتباطی و کاهش احساس تنهایی آن های می شود.

Keywords:

سبک های فرزندپروری , احساس تنهایی , اختلال بازی های اینترنتی , دانش آموزان