بررسی تاثیر ضدقارچ تیوفانات متیل بر کهنه سازی مرکب مازو کاغذهای تاریخی

حفاظت و نگهداری از آثار کاغذی به عنوان میراث فرهنگی و تاریخی در مقابل عوامل آسیب رسان از جمله میکروارگانیسم ها دارای اهمیت بالایی است. ضدقارچ تیوفانات متیل در غلظت ۲۰۰PPM می تواند بدون ایجاد تاثیرات منفی، قارچ های مخرب کاغذ را مهار کند. لازم است جهت تکمیل مطالعات انجام گرفته، تاثیر آن بر روی دیگر مواد به کار رفته در کاغذ از جمله مرکب نیز بررسی گردد. در این پژوهش اثر ضدقارچ تیوفانات متیل بر مرکب مازو که از پرکاربردترین مرکب های تاریخ است، بررسی می شود. بدین منظور پس از ساخت مرکب و قرار دادن لایه ای از آن در سطح کاغذ فیلتر، نمونه ها در محلول حاوی تیوفانات متیل-اتانول غوطه ور شدند. مطالعات آزمایشگاهی انجام شده پس از پیرسازی تسریعی نمونه ها شامل آزمون های pH متری، رنگ سنجی، مقاومت کششی و طیف سنجی ATR-FTIR و بررسی نمونه ها با تصویربرداری میکروسکوپ الکترونی (SEM) است. طبق نتایج بدست آمده ضدقارچ تیوفانات متیل در غلظت ۲۰۰PPM باعث ایجاد تغییرات رنگی و روشن شدن مرکب شده است. بنابراین بهتر است در صورت استفاده از این ماده، تیمار به روش اسپری انجام گیرد. همچنین نتایج pH متری نشان داد که کاغذ مرکب به شدت اسیدی است و این امر موجب هیدرولیز شدن کاغذ و در نتیجه کاهش مقاومت آن شده است. نتایج کلی حاکی از این است که اگرچه این قارچ کش سبب محافظت کاغذ و مرکب در برابر حملات قارچ-ها می شود، اما اثرات نامطلوبی بر مرکب مازو دارد که باید مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

تیوفانات متیل , مرمت کاغذ , حفاظت , ضدقارچ , مرکب مازو