بررسی کمی و کیفی پتانسیل بازیافت پسماند جامد شهر تهران

این مطالعه در بازه زمانی 9 ماه ابتدای سال 1386 و در مناطق 22 گانه شهرداری تهران انجام شد. در این مطالعه اجزاء خشک موجود در پسماندها، جداسازی و ابتدا داده ها توسط آزمون Kolmogorov-Smirnov جهت بررسی نرمال بودن توزیع میانگین پسماندها و سپس برای بررسی وجود اختلاف معنادار بین پارامترهای با میانگین نرمال از آزمون Independent-sample T-test و One-way ANOVA استفاده شد و برای پارامترهای غیر نرمال از آزمون Kruskal-Wallis و Mann-Whitney استفاده شد. اجزاء خشک موجود شامل کاغذ و مقوا با 37% ،پلاستیک با 25 %، فلزات با 13 %، منسوجات با 8% و شیشه با 4% بودند. بیشترین مقدار کاغذ و مقوا در آذر ماه، بیشترین مقدار پلاستیک و فلزات در اردیبهشت ماه، بیشترین مقدار منسوجات و شیشه در آبان ماه و بیشترین مقدار زائدات قابل دفن در خرداد ماه بودند. همچنین میانگین اجزاء خشک پسماندهای مناطق 22 گانه شهر تهران در ماههای فصل پاییز نسبت به فصل تابستان دارای اختلاف معنادار می باشند .(P value<0/05) پیشنهاد می شود که برنامه تفکیک از مبدا و راه اندازی و ساماندهی صنایع بازیافت موجود در شهر تهران به سرعت انجام شود که علاوه بر کاهش حجم زباله ورودی به اماکن دفن و کاهش هزینه های مدیریت پسماندهای شهر تهران، موجب درآمدزایی و ایجاد اشتغال در این بخش خواهد شد.

Keywords:

پسماند شهری , اجزاء خشک , بازیافت , شهرداری تهران