بررسی عوامل موثر بر توان نگه داری اتصال های ساخته شده با بیسکویت چوبی

هدف از این پژوهش، بررسی توان نگه داری اتصال های T شکل ساخته شده با بیسکویت چوبی است. اتصال های بیسکویت، اتصال های صفحه ای نیز نامیده می شوند که به طورمعمول از چوب راش کمی فشرده ساخته می شوند. بیسکویت ها در اتصالات ساخته شده با آن ها، رطوبت چسب های پایه آبی را جذب نموده و با واکشیده شدن آن ها در شیارها، باعث ایجاد اتصال مناسب و محکم می شوند. گونه ی اعضای اتصال از چوب های راش (Fagus orientalis) و نراد (Abies alba)، اندازه بیسکویت شامل ۱۰ و ۲۰ (۱ عدد بیسکویت در هر اتصال) و چسب های پلی وینیل استات (PVAc)، پلی اورتان (PU) و اوره فرمالدهید (UF) به عنوان متغیرهای این تحقیق در نظر گرفته شدند. پس از ساخت نمونه ها، آزمون توان نگه داری بیسکویت انجام شد. نتایج نشان داد که اثر مستقل هر یک از عوامل متغیر یعنی گونه اعضای اتصال و نوع چسب بر توان نگه داری اتصال های بیسکویتی در سطح ۱ درصد معنی دار، ولی اثر مستقل اندازه بیسکویت معنی دار نمی باشد. همچنین نتایج نشان داد که توان نگه داری اتصال های ساخته شده با گونه راش نسبت به گونه نراد بیشتر بوده است. چسب پلی اورتان نسبت به سایر چسب ها بهترین عملکرد را داشته است. درنهایت بهترین عملکرد اتصال های ساخته شده با بیسکویت (گونه راش، بیسکویت اندازه ۱۰ و چسب پلی اورتان) با اتصال های ساخته شده با دوبل چوبی مقایسه شد که اتصال های ساخته شده با بیسکویت نسبت به اتصال های ساخته شده با دوبل چوبی، توان نگه داری بیشتری را نشان دادند.

Keywords:

اتصال بیسکویت , اتصال T شکل , توان نگه داری , بیسکویت چوبی , چسب