شهریار محمودی
قادر صالح نژاد
سیمین نزاریان
مختار یعقوبی

مقدمه: افسردگی چهارمین علت ناتوانی در مردم جهان و یکی از شایع ترین اختلالات روانی در بیماران نارسایی مزمن کلیه است. این مطالعه با هدف بررسی و مقایسه میزان افسردگی در بیماران تحت درمان همودیالیز و پیوند کلیه صورت گرفته است. روش: این مطالعه توصیفی – تحلیلی بر روی بیماران دیالیزی و پیوند کلیه در سال ۸۴ در شهر سنندج انجام گرفته است. تعداد نمونه ها ۱۰۸ مورد (۶۱ دیالیزی و ۴۷ پیوندی) می باشند. داده های مورد نیاز از طریق پرسشنامه استاندارد سنجش افسردگی بک (BDI) گردآوری و از طریق نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در این پژوهش دو گروه بیماران دیالیزی و پیوندی به ترتیب با میانگین سنی ۵/۱۵۴/۴۷ و ۷/۹۹/۳۹ سال مورد مطالعه قرار گرفتند. اختلاف معنادار آماری از نظر سنی بین دو گروه با ۰۰۳/۰p< موجود است. میزان افسردگی در زنان و مردان در مقایسه با هم به تفکیک در هر گروه اختلاف معناداری را نشان نمی دهد. در مجموع ۹۳% از بیماران دیالیزی و نزدیک به ۵۶% از بیماران پیوندی با شدت های متفاوت (خفیف تا شدید) دچار افسردگی می باشند. ۴/۱۶% از بیماران دیالیزی و ۴/۶% از بیماران پیوندی دارای افسردگی شدید می باشند. میانگین نمره افسردگی در بیماران دیالیزی ۰۴/۸۰۸/۲۱ و در بیماران پیوند کلیه ۲۳/۱۳۲۳/۱۳ بود (نمره بک بیشتر از ۹) و مقایسه میزان افسردگی دو گروه با ۰۰۰/۰=p از نظر آماری کاملا معنادار است. از نظر مقایسه میزان افسردگی با سن، جنس، تاهل و میزان تحصیلات اختلاف معنادار یافت نشد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش میزان افسردگی در هر دو گروه بسیار بالا بوده به طوری که این میزان در بیماران دیالیزی به مراتب بیشتر از بیماران پیوندی می باشد. استفاده از تست های خود ارزیاب و استاندارد بک (BDI) مانع از اختلال در تشابهات علایم موجود در بیماری ESRD و افسردگی در سنجش و غربالگری بیماران افسرده می گردد که راهی بسیار ساده و کم هزینه در تشخیص به موقع و درمان افسردگی در این گروه از بیماران می باشد.

Renal failure, Hemodialysis, Renal transplantation, Iran, نارسایی کلیه، همودیالیز، پیوند کلیه، افسردگی، تست افسردگی بک، ایران