زهره وارث
میترا زندی
نگین مسعودی علوی
ندا میرزاباقری

چکیده مقدمه: بررسی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت شیرین شاخص مهمی در بررسی وضعیت درمانی و مراقبتی این بیماران محسوب می شود ولی تاکنون در این زمینه مطالعه ای در شهر کاشان صورت نگرفته است، لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی کیفیت زندگی و عوامل مرتبط با آن در بیماران مراجعه کننده به مرکز دیابت کاشان صورت گرفت. روش: طی مطالعه مقطعی، کیفیت زندگی در ابعاد اختصاصی، عمومی و کلی با استفاده از پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی اختصاصی بیماران دیابتی در ۳۱۰ بیمار تحت پوشش مرکز دیابت کاشان در سال ۱۳۸۵ مورد بررسی قرار گرفت. بیماران به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. علاوه بر کیفیت زندگی برخی متغیرهای فردی و پزشکی بیماران نیز با استفاده از پرسشنامه بررسی شد. رابطه کیفیت زندگی با سایر متغیرهای زمینه ای با آزمون تی با نمونه های مستقل، ۲، پیرسون، رگرسیون و توسط نرم افزار SPSS v.۱۶ مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: کیفیت زندگی کلی در (۱/۶۶%) بیماران ضعیف بود. کیفیت زندگی اختصاصی در ۹/۷۳% و عمومی در ۶/۵۱% بیماران ضعیف بود. تنها ۳/۱۱% کیفیت زندگی کلی مطلوب گزارش نمودند. کیفیت زندگی کلی در انسولین درمانی، وجود بیماری کلیوی و پرفشاری خون پایینتر بود (۰۰۵/۰p<). نوع دیابت، نمایه توده بدنی، سن و وضعیت تاهل با کیفیت زندگی ارتباطی نشان نداد. نتیجه گیری: اکثر بیماران در تمامی ابعاد، کیفیت زندگی نامطلوب داشتند. وجود عوارض و بیماری های همراه با کاهش کیفیت زندگی ارتباط داشت لذا پیشگیری از عوارض می تواند در بهبود کیفیت زندگی نقش داشته باشد.

Key words: General Quality of life, Health related QOL, Diabetes mellitus, کلید واژه ها: کیفیت زندگی عمومی، کیفیت زندگی اختصاصی، دیابت شیرین