شهرام واحدی
فاطمه اسکندری

چکیده مقدمه: مقیاس رضایت از زندگی یکی از رایج ترین مقیاس های اندازه گیری شادمانی ذهنی است. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی ویژگی های روان سنجی پرسشنامه تجدید نظر شده مقیاس رضایت از زندگی در بین دانشجویان پرستاری و مامایی بود. روش: روش این پژوهش از نوع توصیفی - مقطعی است. نمونه تحقیق را ۳۷۰ نفر از دانشجویان کارشناسی دختر و پسر مشغول به تحصیل در دانشگاه علوم پزشکی تبریز تشکیل می دهند که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. در این تحقیق برای مطالعه عوامل پرسشنامه جهت روایی سازه از روش تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل عاملی تاییدی برازش قابل قبولی برای ساختار عاملی یک بعدی پیشنهاد نمود. اما شاخص های اصلاحی، اصلاح ساختار عاملی مدل را مطرح نمود. از این رو، مدل اندازه گیری دو عاملی مورد آزمون قرار گرفت. مدل اندازه گیری دو عاملی نسبت به مدل تک بعدی از برازش خوبی برخوردار بود. افزون بر این، نتایج تحلیل عاملی تاییدی چند گروهی نشان داد که SWLS در مدل های محدود و نامحدود در بین گروه ها یکنواخت است. نتایج ضرایب آلفای کرونباخ (۸۵/۰) نیز نشان داد که SWLS از پایایی قابل قبولی برخوردار است. روایی هم زمان مقیاس از طریق همبستگی مقیاس رضایت از زندگی با پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت (WHOQOL- BREF) بررسی شد و بین SWLS و چهار زیر مقیاس WHOQOL-BREF (سلامت روانی، سلامت جسمانی، روابط اجتماعی و سلامت محیط) به ترتیب ۶۴/۰، ۴۹/۰، ۵۶/۰ و۴۶/۰ همبستگی معناداری وجود دارد. همچنین در این مطالعه مشخص شد میزان رضایت از زندگی در بین دانشجویان دختر بیش از دانشجویان پسر می باشد. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده حاکی از آن است که SWLS به عنوان یک ابزار روا و پایا در اندازه گیری رضایت از زندگی در جامعه دانشجویان قابل استفاده می باشد.

Satisfaction With Life Scale, Psychometric Properties, multi-group confirmatory factor analysis, nurse, midwife, ویژگی های روان سنجی، مقیاس رضایت از زندگی، تحلیل عاملی تاییدی چند گروهی، پرستاری، مامایی