میثم خلیلیان شلمزاری - دانشجوی کارشناسی ارشد صنایع خمیر و کاغذ، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیا (ص) بهبهان، ایران
محمد هادی مرادیان - استادیار دانشگاه صنعتی خاتم الانبیا (ص) بهبهان، ایران
پژمان رضایتی چرانی - استادیار دانشگاه صنعتی خاتم الانبیا (ص) بهبهان، ایران

امروزه با معرفی مواد افزودنی جدید و نانوساختارها، تحقیقات در زمینه بهبود ویژگی های کاغذ به طور گسترده در جریان می باشد که با هدف کاهش هزینه ها و دستیابی به خواص مناسب تر انجام می شود. از موادی که برای بهبود مقاومت تر کاغذ استفاده می شود پلی آمیدوآمین اپی کلرو هیدرین PAE) (می باشد که استفاده از مقادیر زیاد آن علاوه بر اینکه از نظر اقتصادی به صرفه نمی باشد می تواند مشکلاتی سیستمی نظیر چسبندگی را ایجاد کند. به همین منظور جهت کاهش مصرف این ماده و بهبود مقاومت تر کاغذ ساخته شده از باگاس در این تحقیق از مواد کمکی مانند نانوالیاف سلولزی (CNF) و کربوکسی متیل سلولز (CMC) استفاده شده و بهترین تیمارها که بیشترین مقاومت تر را داشته اند معرفی شده اند. برای اندازه گیری مقاومت تر، ابتدا کاغذهای دست ساز به مدت ۱۰ دقیقه در آب مقطر ۲۵ درجه سانتیگراد غوطه ور شدند و سپس تست کشش روی نمونه های کاغذ دست ساز صورت گرفت. در این تحقیق با بررسی ۳۰ تیمار با افزودن CNF ، CMC و PAE به طور مجزا و ترکیبی مشخص شد افزودن این مواد به صورت تکی تاثیر بسیار کمتری بر مقاومت کششی تر می گذارد اما افزودن CNF و CMC به همراه PAE باعث بهبود قابل توجهی در مقاومت کششی تر کاغذ می شود. یکی از بهترین تیمارها جهت دسترسی به شاخص مقاومت کششی تر بالا، ترکیب ۳ درصد PAE و ۲ درصد CMC می باشد که باعث حفظ ۱۸ درصدی مقاومت تر کاغذ دست ساز نسبت به حالت خشک آن شده است ضمن اینکه چسبندگی ناشی از PAE بر روی توری کاغذسازی و جداره مخزن کاغذساز در این سطح مشاهده نشده است. همچنین ترکیب ۳ درصد PAE و ۱ درصد CMC سبب حفظ ۱۶ درصدی شاخص خشک در حالت تر شده و همچنین نسبت به افزودن ۲ درصد CMC سبب افت کمتر درجه روانی شده است، بنابراین بهترین تیمار منتخب برای افزایش مقاومت کششی تر معرفی می شود.

PAE, CMC, کاغذسازی, مقاومت تر کاغذ