محمد مسافری - دکت
حسن تقی پور - دکترای بهداشت محیط، استادیار گروه مهندسی بهداشت محیط دانشکده بهداشت
احمد اصل هاشمی - فوق لیسانس مهندسی بهداشت محیط، مربی گروه مهندسی بهداشت محیط دانشکده

زمینه و هدف: در صنایع سنگبری طی فرآیند برش و پردازش، بخشی از سنگها تبدیل به پسماند و باطله های سنگبری می شود که دفع نامناسب آنها می تواند اثرات زیست محیطی نامطلوبی داشته باشد. در تحقیق حاضر وضعیت دفع پسماندهای صنایع سنگبری در شهر تبریز بررسی گردید. روش بررسی: با توجه به اهمیت موضوع در مطالعه حاضر از بین صنایع سنگبری و سنگفروشی تبریز به تناسب 34 کارخانه بر اساس اهمیت و بزرگی و مکان استقرار انتخاب و از نظر زیست محیطی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: مصرف آب، تولید مواد زائد جامد و لجن، ایجاد گرد و غبار و سروصدا از جنبه های زیست محیطی صنایع سنگبری می باشد. در کارخانجات بزرگ بین 35 تا 52/5% سنگ های معدنی به ضایعات تبدیل می شود که این مقدار برای واحدهای کوچک بین 8/3 تا 10 % است. در 94 % صنایع زائدات تولید شده با لجن خشک شده مخلوط شده پس از مدتی نگهداری در نهایت دفع می شود. آلودگیهای زیست محیطی به دلیل دفع نامناسب پسماندها بوضوح قابل مشاهده است. نتیجه گیری: در حال حاضر برنامه ریزی مناسبی برای مدیریت دفع پسماندهای تولید شده در صنایع سنگبری تبریز وجود ندارد. دفع پسماندهای جامد و لجن تولید شده باعث ایجاد آلودگی خاک در محوطه کارخانه و زمین های اطراف می شود. لازم است موضوع از طرف ارگانهای مسئول مورد توجه قرار گیرد.

صنایع سنگبری، مواد زائد جامد، جنبه های زیست محیطی، تبریز