ارائه متدولوژی تعیین تاثیر وضعیت روسازی راهها بر ظرفیت تسهیلات تحت جریان ترافیکی پیوسته

نشانه خدمت دهی راه (PSR) یکی از معیارهای مهم در تعیین زمان تعمیر و مرمت راه است. در این مقاله مدلهایی برای تعیین رابطه PSR و سرعت آزاد عبور در تسهیلات تحت جریان ترافیکی پیوسته توسعه یافته است. سپس بر اساس روابط مختلف موجود بین سرعت و ظرفیت، تاثیر وضعیت روسازی بر ظرفیت ارائه شده است. دو وسیله نقلیه متداول به همراه ده نفر ارزیاب ۲۳ مقطع از دو مسیر اصلی جدا شده و بزرگراه با شرایط هندسی مشابه و وضعیت متفاوت روسازی را مورد ارزیابی قرار داده اند. به منظور تعیین خدمت دهی راه مقاطع آزمون به گونه ای انتخاب شده اند که در طولی حداقل برابر ۴۰۰ متر ناهمواریها یکنواخت باشد و نیز مقاطع به گونه ای انتخاب شده اند که طیف قابل قبولی از خدمت دهی را پوشش دهند. برای ساخت مدل ۹ مقطع در مسیری جدا شده شش خطه (هر طرف سه خط) با شیب کمتر از دو درصد و برای اعتبار سنجی از چهارده مقطع دیگر با شرایط هندسی مشابه استفاده شد. در تحلیل داده از نرم افزار SAS استفاده شده است. نتایج نشاده دهنده وجود ارتباطی معنی دار بین پارامترهاست. در این تحقیق مدل سرعت- نشانه خدمت دهی راه و سپس مدل ظرفیت- نشانه خدمت دهی راه ارائه شده و نهایتا ضریب کاهش ظرفیت در نتیجه تقلیل کیفیت روسازی برای تکمیل ضرایب HCM ۲۰۰۰ ارائه شده است.

Keywords:

Present Serviceability , Uninterrupted flow , Highway capacity , نشانه خدمت دهی , ظرفیت جریان ترافیکی پیوسته , ضریب کاهش ظرفیت ترافیکی