این تحقیق با هدف بررسی ویژگیهای چندسازه چوب- پلاستیک حاصل از آرد چوب/ پلیکربنات بازیافتی (لوحهای فشرده مستعمل) انجام شد. بدین منظور آرد چوب صنوبر با نسبت های وزنی ۰، ۱۰، ۲۰ و ۳۰ درصد با پلی کربنات بازیافتی مخلوط گردید. از عامل سازگارکننده N- (۲-آمینو اتیل)-۳- آمینو‎پروپیل تری متوکسی‎سیلان به مقدار ثابت ۲ درصد وزن خشک پلیمر استفاده شد. فرایند اختلاط مواد توسط اکسترودر دو مارادون همسوگرد انجام شده و گرانول حاصله با استفاده از پرس در دمای c۱۹۰o، فشار ۱۳ بار و زمان ۱۲ دقیقه به تخته هایی با ضخامت mm ۷-۳ و دانسیته gr/cm۳ ۱ تبدیل شدند. آزمون های مکانیکی شامل خمش استاتیک، کشش و آزمون های فیزیکی شامل جذب آب و واکشیدگی ضخامت طی دوره های زمانی ۲، ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت در آب سرد مطابق با استاندارهای ASTM بر روی نمونه ها انجام گرفت. جهت بررسی توزیع و چگونگی برهمکنش ذرات چوب با بستر پلیمری، تصاویر میکروسکوپ الکترونی از سطح شکست نمونه ها تهیه شد. از آنالیز گرماوزن سنجی به منظور مقایسه میزان پایداری حرارتی چندسازه ها استفاده شد. نتایج نشان دادند که با افزایش مقدار آرد چوب از ۱۰ تا ۳۰ درصد در مقایسه با نمونه شاهد، خواص مکانیکی تخته ها افزایش یافت. مقدار جذب آب چند‎سازه چوب‎-پلاستیک ساخته‎شده با افزایش مقدار آرد چوب افزایش یافته، ولی واکشیدگی ضخامت چند‎سازه‎ها، حتی بعد از ۷۲ ساعت غوطه‎وری در آب، در حد صفر اندازه­گیری شد. نتایج حاصل از میکروسکوپ الکترونی پویشی نیز حاکی از بهبود در فصل مشترک بین آرد چوب و ماده زمینه پلیمری در حضور سازگار کننده بود. مقاومت حرارتی نمونه شاهد نسبت به سایر چند‎سازه‎های تهیه‎شده بالاتر بود و با افزایش مقدار آرد چوب، مقاومت حرارتی چندسازه های ساخته‎شده کاهش یافت. بیشترین مقدار پایداری حرارتی برای نمونه حاوی پلی کربنات خالص به دست آمد.

چند‎سازه چوب پلاستیک, پلیکربنات بازیافتی, آرد چوب, خواص فیزیکی و مکانیکی, میکروسکوپ الکترونی, آنالیز گرماوزن سنجی