تولید برق و کسب اعتبار کربن از دفنگاههای زباله، تجربه موردی: شیراز

دفنگاههای زباله مهمترین عامل انتشار متان در جو میباشند. در آمریکا 37 % متان منتشره، ناشی از دفنگاهها و در جهان این نسبت به %30 بالغ میشود. عوامل انتشار دهنده متان عبارتند از: تولید کود شیمیایی، پالایشگاهها و استخراج نفت و گاز، فضولات دامی و...... . در پروتکل کیوتو پیشبینی لازم برای کاهش گازهای گلخانهای منتشره از دفنگاه صورت گرفته و بیش از 30 روش محاس به میزان انتشار اعتبار کربن برای آن به ثبت رسیده است. شیراز بعنوان شهری پیشقدم در استحصال بیوگازبا مشارکت بخش خصوصی در سال 1385 ا قدام به طراحی، نصب و راه اندازی نیروگاه لندفیل به ظرفیت اسمی 1065 کیلوواتی برق نمود. با توجه به توسعه دفن در محل اجرای لوله های افقی ، احداث چاههای عمودی و استحصال گاز نیز در دستور کار قرار گرفت و در سال 1388 احداث 24 چاه به عمق 20 متر که 3 چاه برای استخراج شیرابه و گاز و 21 چاه برای استخراج گاز مورد استفاده قرار میگیرد، احداث گردید. همچنین قرارداد فروش اعتبار کربن با یک شرکت ایرانی -انگلیسی نیز منعقد گردید. در این مقاله ضمن بیان اهمیت موضوع استحصال گاز در دفنگاههای زباله، به بررسی فنی و اقتصادی تجربه شیراز پرداخته میشود. شایان ذکر است که بحث اقتصادی با نرمافزار Comfar صورت میگیرد.

Keywords:

دفنگاه پسماند , بیوگاز , اعتبار کربن , نیروگاه